เม็ดฝนหล่นมาทักทาย ถามฉันว่าเหนื่อยหน่ายอะไรไหม? หรือกำลังคิดถึงใคร น้ำตาเธอจึงไหลเอ่อมา หันตอบกับเม็ดฝน บางทีฉันก็รู้สึกทุกข์ทนอ่อนล้า เป็นความรู้อ่อนไหวที่ใจไม่เรียกร้องให้เข้ามา และฉันก็ไม่ปรารถนาต้อนรับมัน เม็ดฝนตอบ...ฉันเข้าใจ ขอให้น้ำตาเธอที่รินไหลลเอ่อมานั้น จงอย่าได้อ่อนไหวในคืนและวัน เพราะเธอจะมีความฝันเป็นเพื่อนใจ หันตอบกับเม็ดฝน ฉันจะอดทนจะไม่อ่อนไหว จะไม่ท้อ จะไม่พร่ำบอกอะไร ที่เป็นการลดทอนกำลังใจตัวเอง