End of the rope

judas

บนทุ่งกว้าง ร้าง เปลี่ยว
ฉันแขวนร่างดายเดียวที่ปลายเชือก
ลมเยือกเย็นพัดผ่าน กิ่งไม้เอนไหว
ร่างฉันแกว่งไกว ไป มา
บนทุ่งกว้าง ร้าง เปลี่ยว
แสงจันทร์อาบทาบทุ่งจนซีดเซียว
ฉันแขวนร่างดายเดียว
ปล่อยวิญญาณล่องลอยไปแสนไกล				
comments powered by Disqus
  • ละอองน้ำ

    18 ตุลาคม 2545 16:01 น. - comment id 89238

    ความตายเป็นสิ่งที่เราไม่รู้
    เผชิญหน้ากับสิ่งที่รู้ยังลำบากใจ
    นึกยังไง  ถึงอยากไปเผชิญหน้ากับสิ่งที่ไม่รู้

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน