ระเรื่อยลิ่วพริ้วพริ้วใหวคล้ายลมโบก เมล็ดดอกโศกละล่วงลิ่วปลิวเคว้งคว้าง ระหว่างกลางผืนป่าเปลี่ยวเพียงดายเดียว หวังเพียงเสี้ยวของเม็ดฝนหล่นโปรยปราย ธรรมชาติให้กําเนิดชีวิตฟ้าลิขิตเส้นฤาสาย ใยจึงลืมเมล็ดดอกหลอกข้าไว้ไกลเม็ดฝน หยดนําตาข้าล้นกล่นเกลื่อนทาบทับกับพื้นดิน ความหวังพังพินธุ์สิ้นหยาดแสงแห่งพิรุณฯ __________________________________
แนทตี้.. 13 ก.ย. 2545 14:31 น. - ID 22447 
821
3
0
13 กันยายน 2545 16:57 น. - comment id 76143
แต่งดีจังเลย
13 กันยายน 2545 17:15 น. - comment id 76155
มาอ่านจ้าแนท............. คิดถุ๊ง คิดถุง
13 กันยายน 2545 18:06 น. - comment id 76176
คราวนี้ไม่มีนกบินเหรอน้องแนทตี้..
14 กันยายน 2545 04:43 น. - comment id 76232
ที่ใดไม่มีน้ำ ที่นั้น ไม่มีสิ่งมีชีวิต จ้า
20 กันยายน 2545 20:40 น. - comment id 78426
อืม...1 2 3 นับดูว่ามีคนมาก่อนเรากี่คน อืม..พอสมควร
21 กันยายน 2545 10:19 น. - comment id 78587
คู่กันอ่ะค่ะ..ดอกไม้กับน้ำ..เก่งจังเลยค่ะพี่สาวที่น่ารักของทะเลดาว...คนที่มานับใครคะเนี่ยคุ้นๆๆ.....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
