เราสองยืนบนถนนคนละด้าน เฝ้ามองผ่านม่านหมอกที่ทอดหนา สัมผัสอีกฟากฝั่งด้วยนัยน์ตา หลายครั้งคราเราสบตากันและกัน สิ่งที่เห็นงามงดและสดสวย เต็มไปด้วยไออุ่นละมุนฝัน พัดพาใจให้ล่องลอยทุกคืนวัน ปรารถนาให้เรานั้นเดินร่วมทาง ในความฝันสีขาวพราวไอหมอก พริ้วระลอกกลีบดอกไม้ทุกก้าวย่าง ดึงให้เราทะยานผ่านม่านเบาบาง ความเลือนรางค่อยกระจ่างกลางหมอกควัน ครั้นต่างคนต่างเข้ามาชิดใกล้ รู้ในใจว่าไม่เป็นเช่นที่ฝัน ความรู้สึก จินตนาการ ในวารวัน ไม่ใช่เธอ ไม่ใช่ฉัน อย่างที่เป็น สายหมอกขาวจางจางคงพรางไว้ ความขัดแย้งข้างในมองไม่เห็น ยิ่งเนิ่นนานความต่างช่างชัดเจน ยิ่งซ่อนเร้น ยิ่งรวดร้าว ยิ่งเศร้าตรม พันธนาการทั้งหลายที่ผูกมัด ที่ร้อยรัดสองใจไว้เหมาะสม ค่อยลุกไหม้ด้วยไฟแห่งอารมณ์ ที่ชื่นชม กลับขมขื่น กลืนน้ำตา จึงต้องปล่อยรักเลือนหายในสายหมอก กระซิบบอกลาฝันที่ตรงหน้า หันหลังกลับทางเดิมที่จากมา ด้วยดวงใจที่เจ็บล้าถึงสองดวง
monki 7 ก.ย. 2545 20:53 น. - ID 22136 
2273
8
0
7 กันยายน 2545 21:34 น. - comment id 74255
จะเคียงคล้องจนผ่องเรืองรองรุ่ง สุรีย์พรุ่งรุ่งเช้าคราวแสงสรวง รัศมีแสงสุรีย์ที่แจ่มดวง คงโชติช่วงล่วงโศกวิตกคลาย อย่าเศร้านักเลย มังกิ สิ่งที่ผ่านมา นานไปก็จะเห็นว่า เป็นเรื่องไม่น่าเก็บมาเจ็บช้ำนะ
7 กันยายน 2545 21:42 น. - comment id 74258
อย่าเศร้านักเลย มังกิ สิ่งที่ผ่านมา นานไปก็จะเห็นว่า เป็นเรื่องไม่น่าเก็บมาเจ็บช้ำนะ จริงๆ ด้วยนะมังกิ....... อย่าคิดมากจิ พี่กะคนข้าฃบน เป็นกะลังใจให้จ้า.........
7 กันยายน 2545 22:11 น. - comment id 74273
มาเป็นกำลังใจให้อีกคนหนึ่งค่ะ กลอนไพเราะมากค่ะ
7 กันยายน 2545 22:20 น. - comment id 74282
คนข้างบนน่ะครายเหรอ พี่เก๋ หรือว่า?!?!
7 กันยายน 2545 23:18 น. - comment id 74318
บทนี้ดีจังเลยนะ
8 กันยายน 2545 07:16 น. - comment id 74355
รู้สึกอบอุ่น จัง
8 กันยายน 2545 10:43 น. - comment id 74361
อ่านแล้ว อ่านอีก ตั้งหลายรอบแน่ะ...ชอบ
8 กันยายน 2545 10:44 น. - comment id 74362
มาให้กำลังใจด้วยคนนะคะ กลอนบทนี้เพราะมากนะคะ ต่างคนก็ต่างปวดร้าวเหมือนกันเลยนะ
8 กันยายน 2545 15:47 น. - comment id 74452
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^ ....บทนี้ยอดเยี่ยมมากจ้า.....
ขออนุญาติเก็บน้าจ๊ะ....^*^
.................................
8 กันยายน 2545 21:14 น. - comment id 74534
ขอค่าไอเดีย 20 ล้าน HAHAHAHAHAฉฉฉฉ คราหมอกคลายหายวับไปจนสิ้น ทุกๆสิ่งเลือนรางเริ่มปรากฎ สิ่งที่ใจตนเองเพิ่งค้นพบ คือจุดจบของคำว่ารักเธอ ฉฉฉ
8 กันยายน 2545 21:16 น. - comment id 74535
ฉฉฉ มีการเล่นสีสันแปรเปลี่ยนไปตามอารมณ์ของบทกลอนซะด้วยแจ๋วจริงฉฉฉ
8 กันยายน 2545 21:43 น. - comment id 74540
ตายจริง ยัยแก้มป่อง หากเค้าเขียนมาแล้วมีแต่คนเม้งอ่ะ แก้มป่องจะออกมาช่วยรับไหมเนี่ยะ กิกิ
10 กันยายน 2545 21:11 น. - comment id 75236
ชอบจัง...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
