ความเหงาเข้ามาเกาะกินหัวใจ ทำยังไงไม่รู้ถึงจะหาย คงเป็นเพราะมีคนนิ่งดูดาย มากลับกลายเลื่อนลับกับตะวัน บางทีก็โผล่มาให้อุ่นใจ แล้วก็ผ่านเลยไปเพียงเท่านั้น ไม่รู้ต้องเหงาถึงเมื่อไหร่กัน และเมื่อไหร่ฉันจะไม่ต้องรอ
โคลอน 2 ก.ย. 2545 07:43 น. - ID 21737 
950
9
0
2 กันยายน 2545 07:48 น. - comment id 72313
นะ ใช่เลย ความเหงานี่ผลุบๆ โผล่ๆ
2 กันยายน 2545 09:12 น. - comment id 72324
อ่านแล้วเหงาๆยังไงก็ไม่รู้น้องโคลอน
2 กันยายน 2545 15:10 น. - comment id 72375
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^..กลอนสวนทางกะอารมณ์จิคะ..
แต่ก้อเพราะจ้า..^*^
..........................................
2 กันยายน 2545 16:13 น. - comment id 72387
เหงาม่าง หงาวจาย
2 กันยายน 2545 17:17 น. - comment id 72404
คงเป็นวันที่เลิกถามตัวเองละมั้ง
2 กันยายน 2545 17:39 น. - comment id 72413
นุกว่ารอดับตะวัน หุหุ ม่ายรุ่ม่ายชิ ปายดีก่า....
2 กันยายน 2545 22:13 น. - comment id 72537
เมี๊ยว .. มาชวนวิ่งเล่นจาได้ไม่เหงาไง ไปกันคิตตี้ เด๋วไปแวะชวนตุ้งด้วย เปงแมวก้อต้องวิ่งเล่น อิอิ... แมวซนฮับ...
2 กันยายน 2545 23:37 น. - comment id 72565
ใครหนอรอตะวัน รอทุกวันมิรู้หน่าย เช้ามาเยี่ยมทักทาย เย็นกลับหายลับลายไป...
3 กันยายน 2545 13:51 น. - comment id 72699
รอตะวันทำไมให้หงอยเหงา ลองมารอคนหล่อเหลาจะดีไหม จะได้พาไปกินก๊วยจั๊บให้หนำใจ หรือน้องจะไปเต้นระบำกัน..........ให้สำราญ
4 กันยายน 2545 16:00 น. - comment id 73095
ก็เพราะดี
4 กันยายน 2545 21:55 น. - comment id 73205
(o^___^o) ขอบคุงค่า
24 กันยายน 2545 20:32 น. - comment id 80276
พักนี้ความเหงาเข้ามาครอบคลุมบ่อย ๆ อ่ะ ทำไงดี
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
