(๑) ...ขอครอบครองท้องน้ำยามชอกช้ำ แสนระกำตามทางอย่างแดดิ้น อยู่อย่างชายไร้รักจักยลยิน คละคลุ้งดินกลิ่นไอตามสายธาร (๒) ...เทพนิยายใดเอยที่เคยฟัง ยามเหลียวหลังยังนึกตรึกสงสาร เจ้าชายกบจุดจบซบซมซาน ต้องร้าวรานปานใจ...สลายลง (๓) ...โอ้เจ้าหญิงพริ้งพราวเฝ้าเมียงมอง เคยร่ำร้องปองคว้าคราแลหลง ใยตัดรอนอ้อนว่าอย่าจำนงค์ สิ้นใจตรงใต้คำที่ช้ำทรวง (๔) ...จะจากลาพารานครนี้ ลาเทพีที่เคยเผยห่วงหวง ลาเวียงวังครั้งเคยเอ่ยทั้งปวง ลาสู่ห้วงธารใสในไพรวัน (๕) ...ผ่านวันคืนอื่นใดที่ใจผ่าน .คงลืมวันผ่านครั้งยังสุขสรรค์ เป็นเจ้าชายในวังครั้งตระการ แต่ต้องพานสั่นไหวกลายร่างทรง (๖) ...จากเจ้าชายได้ต้องคล้องคำสาป นอนผึ่งพาบราบร่างยังหลับหลง ขอทำใจในคำบอกตามตรง เจ้าหญิงคงจงใจให้สิ้นลม...??? ฯ
29 สิงหาคม 2545 10:48 น. - comment id 71206
ภาพสวยจัง...เนกกาทีฟ..ใช่ไหมครับ.....โพสท์ลงยังไงนะอยากรู้จัง
29 สิงหาคม 2545 10:51 น. - comment id 71208
หือ ..ก็ในนี้มีนะคะ คุณสดายุ ธรรมชาติ ค่ะ ลองดูนะคะ มีภาพให้เลือกจริงๆน๊า ความจริงอยากได้รูปบึงหรือคลอง แต่ไม่มีค่ะ เอารูปทะเลมาแทน ..กิ..กิ.. กบทะเล ค่ะ
31 สิงหาคม 2545 01:46 น. - comment id 71719
อืม อ๊บ อ๊บ กบกระโดด อ๊บอ๊บ