เคยเป็นเด็กผู้หญิงขี้แย โดนใครๆรังแกก็ร้องไห้ น้ำตารินเรี่ยไหลง่ายดาย เห็นอะไรรอบกายก็เศร้าใจ แต่เมื่อร้องไห้ออกมา เหนื่อยล้า...หลับตาก็หลับใหล แล้วทุกสิ่งทุกอย่างล้วนผ่านไป ไม่มีเรื่องค้างใจ...ไม่มีอะไรค้างคา วันหนึ่งเธอก็ทำให้ฉันเรียนรู้ การมีตัวตนอยู่โดยที่ไม่มีคนเห็นค่า เมื่อทุกสิ่งบีบคั้น...แต่ไม่อาจกลั่นมันออกมา กับที่เรียกว่าใจรินน้ำตา...มันหนักหนาเสียยิ่งกว่า ......น้ำตาริน......
26 สิงหาคม 2545 23:50 น. - comment id 70593
อ่า .... มาเลียน้ำตาให้ยอดมานุดฮับ แมวซนครับผม
27 สิงหาคม 2545 01:16 น. - comment id 70603
และแล้ว..... พี่ก้อต้องมาปลอบใจจ้า
27 สิงหาคม 2545 09:09 น. - comment id 70643
55 ... ขอบคุณค่าพี่เก๋
27 สิงหาคม 2545 12:02 น. - comment id 70693
^*^ ^*^ ^*^. .ว้า.มาแทบมะทัน ซื้อผ้าเช็ดหน้ามาฝากจ้าอองน้าม^*^ ...............................................
27 สิงหาคม 2545 16:49 น. - comment id 70757
เขียนได้สวยคงเส้นคงวาดีจัง..