เธอแอบหนีออกทางหน้าต่าง

ปุถุซน

ผมรู้สึกโดดเดียว...
โดดเดียวจริงจริงอีกครั้ง
เมื่อตื่นในยามสงัดเงียบ
ผมพบว่าผมอยู่ตัวคนเดียว
คนเดียวไม่มีเธออีกแล้ว
แต่ก่อนถึงผมจะสะดุ้งตื่น
ในยามเงียบสงัดสักปานใด
ก็ยังรู้สึกว่าเธออยู่เคียงข้างเสมอ
ถึงแม้เธอจะอยู่ห่างกันไกลเพียงไหน
- - - - - - - - - - - - - -- - - - -- -
แต่คืนนี้ประหลาดเหลือ
ผมกลับไม่พบเธออยู่ในใจผม
หรือว่าเธอแอบหนีออกจากหัวใจผม
แต่ผมล็อคประตูหัวใจผมไว้นี่หน๊า
- - - - - - - - - 
แล้วผมก็เปิดประตูห้องหัวใจผม
แต่ผมพบว่าห้องว่างเปล่าจริงจริง
ไม่มีเธออยู่ในห้องจริงจริง
เธอหายไปไหน
ผมพยายามสำรวจ
มองไปยังทุกทุกจุดของห้อง
ผมขยับดูด้านหลังตู้หนังสือ
เผื่อเธอแอบหลบหลังตู้หนังสือ
แล้วผมก้มใต้โต๊ะเขียนหนังสือ
ก็ไม่พบร่องรอยของเธอเลย
- - - -
อ้าห์..ผมพบแล้ว
หน้าต่าง หน้าต่างบานหนึ่ง
ของห้องหัวใจผมแง้มอยู่
ใครกันมาเปิดหน้าต่างแล้วไม่ยอมปิด
ปกติถ้าเป็นเธอเปิดเธอจะปิดมันทุกครั้งที่ค่ำลง
หรือว่า....
หรือว่าเธอแอบหนีออกจากห้องหัวใจผม
ทางหน้าต่างบานนั้นจริงจริง
แล้วนี่..ผมจะไปตามเธอได้ที่ไหน???				
comments powered by Disqus
  • MW

    15 สิงหาคม 2545 14:21 น. - comment id 67334

    I like this poem of yours.  It portrayed the picture so good.  
    
    I believe if you tried to find her in your heart and could not see her.  I believe that you already let her go.  You are the one that opened the window for yourselves unconciously, no one else can do this kind of thing for you.
    
  • ละอองน้ำ

    15 สิงหาคม 2545 14:23 น. - comment id 67335

    แปลกดีนะ
    
    ลองมองไปนอกหน้าต่างสิ  เผื่อเธอตกไปนอนแอ้งแม้งอยู่ข้างล่าง (เผื่อลงจากชั้นบน)
  • มาร์ตี

    15 สิงหาคม 2545 14:26 น. - comment id 67336

    เธอ...ผู้ซึ่งไม่เคยมีใครในใจ..
    แล้วเหตุใดเล่า ในวันนี้ ถึงได้ค้นหา...
    ความรู้สึกโดดเดี่ยว และว้าเหว่ ..
    ถึงให้เธอคิดถึงฉัน ... 
    ป่าวเลย ... เธอเพียงต้องการใครสักคนต่างหาก
    ใครสักคน..ในขณะที่เธอต้องการ 
    และในขณะที่เธอไม่ต้องการ .... ฉันจะเป็นส่วนเกิน
    ไม่นะ...หน้าต่างบานนั้น เปิดอยู่นานแล้ว หนทางอิสรภาพ..
    รอที่จะให้ฉันติดปีกบินหนี .. ฉัน...เพียงแต่ ชะเง้อมอ .. แต่ไม่กล้า ..
    ฉันอยู่..เธอมองไม่เห็น.. เนื่องจากเธอไม่คิดจะสัมผัส... ฉันจึงไม่มีร่าง 
    เนื่องจากเธอไม่อยากยิน .. ฉันจึงอยู่อย่างแผ่วเบา..
    ตามหา..... เพียงแค่เธอมองส่องกระจก...
    มองผ่านม่านตาของเธอ ... ในดวงตาของเธอนั้น
    เธอจะเห็นฉัน ...
    ค้นหา...... เพียงแค่เธอสัมผัสที่อกด้านซ้ายของเธอ ... เธอจะพบว่า ฉันไม่เคยทอดทิ้งเธอ ...ยังละมุนอยู่เสมอ ... ในความทรงจำ..
  • รติกานต์

    15 สิงหาคม 2545 15:38 น. - comment id 67356

    เข้ามาชมคะ 
    และแอบขโมยรอยยิ้มกลับไปด้วย^-^
  • คนผ่านมา

    15 สิงหาคม 2545 16:25 น. - comment id 67379

    อุตส่าห์ เก็บรักษาไว้อย่างดี และแล้วคนดีก้อหนีไปได้     ถ้าหากเค้าอยากจะจากไป ก้อปล่อยเค้าไปซะดีกว่า  ใจคนฝืนไว้ใช่ผลดี  ไม่วันนี้
    วันหน้า ก้อต้องไป ในสักวัน สู้หาคนใหม่ที่พร้อมใจจะอยู่ มิดีกว่าหรือ  แม้เปิดประตู หน้าต่าง  ค้างไว้ ก็ยังอยู่ ไม่ต้องคอยมองดู  ว่าจะอยู่ไหม จงมองหาสักคนที่ พร้อมใจ จะอยู่ด้วยกันตลอดไปชั่วนิจนิรันดร์
  • monki

    15 สิงหาคม 2545 18:04 น. - comment id 67391

    หัวใจรั่วเปล่าเช 
    
    จากคุณ : monki
  • idaho

    15 สิงหาคม 2545 18:05 น. - comment id 67392

    หายไปนานเลยนะ  อ้ออย่าลืมหาคนมาซ่อมหน้าต่างล่ะระวังฝนสาด 
    
    จากคุณ : idaho -
  • คิมมี่

    15 สิงหาคม 2545 18:05 น. - comment id 67393

    คงลงทางบันไดลิง
    
    อิอิ
    :)
    
    
    จากคุณ : คิมมี่ (*CriMy*)
  • pee_lee

    15 สิงหาคม 2545 18:06 น. - comment id 67394

    ดีจังเลยนะคะ สามารถสร้างอารมณ์ขันบนความโดดเดี่ยวได้
    ถ้าเป็นลีคงจมดิ่งอยู่กับความโดดเดี่ยวนั้นแน่นอนเจ้า...
    
    โดดเดี่ยวไม่เดียวดาย
    เรื่องร้ายร้ายคล้ายแค่ฝัน
    เปล่าเปลี่ยวเซียวทุกวัน
    แต่เฉิดฉันท์มั่นหมายดี
    
    ไม่พบสบฝากใจ
    แต่ห่วงใยได้มากมี
    เก็บร้อยถ้อยไมตรี
    เพื่อนพ้องพี่ที่อาทร 
    
    จากคุณ : pee_lee
  • ปุถุชน

    15 สิงหาคม 2545 18:07 น. - comment id 67395

    บางทีเวลาหมดแรงก็ต้องยอมรับว่าหมด
    เวลาเดียวดายก็ต้องยอมรับว่าเดียวดาย
    เวลาไม่มีใครในใจก็ต้องยอมรับว่าไม่มี
    ที่มากไปกว่านั้นก็คือ ยิ้มกับชะตากรรม
    ยิ้มอาจฝืนฝืน แต่ก็เป็นสิ่งที่ทำได้ได้ดีที่สุด
    ในห้วงเวลาเช่นนี้ ถ้ามิฉะนั้น คงมีคนหลายล้านคน
    ต้องมาฆ่าตัวตาย อย่างแน่นอน
    อารมณืขันในยามนี้ 
    ก็ไม่ต่างอะไรกับการจุดเทียนในสายลม
    ทั้งที่รู้ว่าลมแรง แต่ยังจุด
    ทั้งๆๆที่รู้ว่าโศกสลด แต่กลับหัวร่อ
    
    
    จากคุณ : ปุถุชน -
  • นักเดินทาง

    15 สิงหาคม 2545 18:07 น. - comment id 67396

    อ๋า แย่แล้ว.... รีบปิดดีกว่านะ เดี๋ยวลมเข้า 
    
    จากคุณ : นักเดินทาง -
  • florence

    15 สิงหาคม 2545 18:20 น. - comment id 67402

    พี่ชาย อย่าเศร้าดิ
    น้องสาวยังอยู่อีกคนน่ะ
    ไม่ได้ไปไหนน่ะ
    รออ่านพี่ชายบ่นเป็นตัวอักษร
    อิ อิ
  • rashy

    15 สิงหาคม 2545 23:54 น. - comment id 67486

    รัก ไม่อาจฝืนใจกันได้ เมื่อไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป จะทำอะไรได้ นอกจากปล่อยเธอไป ใช่ป่ะ พี่ปุ
  • a whispering star (a whispering star)

    16 สิงหาคม 2545 12:02 น. - comment id 67651

    มองเข้าไปข้างในใจตัวเอง ....
    รู้สึกมันวังเวงไงไม่รู้ 
    มองที่พื้น....ฝุ่นก็เกาะหนาน่าดู 
    เคยปัดกวาดเช็ดถูไหมเนี่ย...หัวใจ 
    
    หรือเป็นเพราะไม่เคยมีใครเข้ามา 
    ถึงว่า...สี่ห้องมีแต่หยากใย่ 
    เอาล่ะ..ล้างซักทีดีมั้ยใจ 
    แล้วเดี๋ยวค่อยหาใครมาดูแล...ซักคน :) 
    
    คำเตือน:  อย่าปล่อยทิ้งไว้นานจนร้างเหมือนของเรานะคะ ดูแลมันบ้างก็ดี เผื่อเค้าปีนกลับมาวันไหน จะได้ไม่บอกว่า รกจัง อิ อิ 
    
    
  • ศรัทธาชน คนเขลา

    17 สิงหาคม 2545 11:50 น. - comment id 67954

    ใจหน๋อใจ  อีกครึ่งใจอยู่ที่ไหน
    ใจหน๋อใจ อีกครึ่งใจจะไปหาใคร
    
  • Nightingale^

    17 สิงหาคม 2545 14:01 น. - comment id 67974

    ** Where are you now**
     ตามหาเธอต่อไปนะ น้องสาวคนนี้จาเป็นกะลังใจให้ ตลอดเวลา ไม่แน่เธออาจจาเดินตามหลังพี่ชายอยู่ก้อด้าย ลองหันไปดูสิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน