ผมรู้สึกโดดเดียว... โดดเดียวจริงจริงอีกครั้ง เมื่อตื่นในยามสงัดเงียบ ผมพบว่าผมอยู่ตัวคนเดียว คนเดียวไม่มีเธออีกแล้ว แต่ก่อนถึงผมจะสะดุ้งตื่น ในยามเงียบสงัดสักปานใด ก็ยังรู้สึกว่าเธออยู่เคียงข้างเสมอ ถึงแม้เธอจะอยู่ห่างกันไกลเพียงไหน - - - - - - - - - - - - - -- - - - -- - แต่คืนนี้ประหลาดเหลือ ผมกลับไม่พบเธออยู่ในใจผม หรือว่าเธอแอบหนีออกจากหัวใจผม แต่ผมล็อคประตูหัวใจผมไว้นี่หน๊า - - - - - - - - - แล้วผมก็เปิดประตูห้องหัวใจผม แต่ผมพบว่าห้องว่างเปล่าจริงจริง ไม่มีเธออยู่ในห้องจริงจริง เธอหายไปไหน ผมพยายามสำรวจ มองไปยังทุกทุกจุดของห้อง ผมขยับดูด้านหลังตู้หนังสือ เผื่อเธอแอบหลบหลังตู้หนังสือ แล้วผมก้มใต้โต๊ะเขียนหนังสือ ก็ไม่พบร่องรอยของเธอเลย - - - - อ้าห์..ผมพบแล้ว หน้าต่าง หน้าต่างบานหนึ่ง ของห้องหัวใจผมแง้มอยู่ ใครกันมาเปิดหน้าต่างแล้วไม่ยอมปิด ปกติถ้าเป็นเธอเปิดเธอจะปิดมันทุกครั้งที่ค่ำลง หรือว่า.... หรือว่าเธอแอบหนีออกจากห้องหัวใจผม ทางหน้าต่างบานนั้นจริงจริง แล้วนี่..ผมจะไปตามเธอได้ที่ไหน???
ปุถุซน 15 ส.ค. 2545 14:03 น. - ID 20600 
800
1
0
15 สิงหาคม 2545 14:21 น. - comment id 67334
I like this poem of yours. It portrayed the picture so good. I believe if you tried to find her in your heart and could not see her. I believe that you already let her go. You are the one that opened the window for yourselves unconciously, no one else can do this kind of thing for you.
15 สิงหาคม 2545 14:23 น. - comment id 67335
แปลกดีนะ ลองมองไปนอกหน้าต่างสิ เผื่อเธอตกไปนอนแอ้งแม้งอยู่ข้างล่าง (เผื่อลงจากชั้นบน)
15 สิงหาคม 2545 14:26 น. - comment id 67336
เธอ...ผู้ซึ่งไม่เคยมีใครในใจ.. แล้วเหตุใดเล่า ในวันนี้ ถึงได้ค้นหา... ความรู้สึกโดดเดี่ยว และว้าเหว่ .. ถึงให้เธอคิดถึงฉัน ... ป่าวเลย ... เธอเพียงต้องการใครสักคนต่างหาก ใครสักคน..ในขณะที่เธอต้องการ และในขณะที่เธอไม่ต้องการ .... ฉันจะเป็นส่วนเกิน ไม่นะ...หน้าต่างบานนั้น เปิดอยู่นานแล้ว หนทางอิสรภาพ.. รอที่จะให้ฉันติดปีกบินหนี .. ฉัน...เพียงแต่ ชะเง้อมอ .. แต่ไม่กล้า .. ฉันอยู่..เธอมองไม่เห็น.. เนื่องจากเธอไม่คิดจะสัมผัส... ฉันจึงไม่มีร่าง เนื่องจากเธอไม่อยากยิน .. ฉันจึงอยู่อย่างแผ่วเบา.. ตามหา..... เพียงแค่เธอมองส่องกระจก... มองผ่านม่านตาของเธอ ... ในดวงตาของเธอนั้น เธอจะเห็นฉัน ... ค้นหา...... เพียงแค่เธอสัมผัสที่อกด้านซ้ายของเธอ ... เธอจะพบว่า ฉันไม่เคยทอดทิ้งเธอ ...ยังละมุนอยู่เสมอ ... ในความทรงจำ..
15 สิงหาคม 2545 15:38 น. - comment id 67356
เข้ามาชมคะ และแอบขโมยรอยยิ้มกลับไปด้วย^-^
15 สิงหาคม 2545 16:25 น. - comment id 67379
อุตส่าห์ เก็บรักษาไว้อย่างดี และแล้วคนดีก้อหนีไปได้ ถ้าหากเค้าอยากจะจากไป ก้อปล่อยเค้าไปซะดีกว่า ใจคนฝืนไว้ใช่ผลดี ไม่วันนี้ วันหน้า ก้อต้องไป ในสักวัน สู้หาคนใหม่ที่พร้อมใจจะอยู่ มิดีกว่าหรือ แม้เปิดประตู หน้าต่าง ค้างไว้ ก็ยังอยู่ ไม่ต้องคอยมองดู ว่าจะอยู่ไหม จงมองหาสักคนที่ พร้อมใจ จะอยู่ด้วยกันตลอดไปชั่วนิจนิรันดร์
15 สิงหาคม 2545 18:04 น. - comment id 67391
หัวใจรั่วเปล่าเช จากคุณ : monki
15 สิงหาคม 2545 18:05 น. - comment id 67392
หายไปนานเลยนะ อ้ออย่าลืมหาคนมาซ่อมหน้าต่างล่ะระวังฝนสาด จากคุณ : idaho -
15 สิงหาคม 2545 18:05 น. - comment id 67393
คงลงทางบันไดลิง อิอิ :) จากคุณ : คิมมี่ (*CriMy*)
15 สิงหาคม 2545 18:06 น. - comment id 67394
ดีจังเลยนะคะ สามารถสร้างอารมณ์ขันบนความโดดเดี่ยวได้ ถ้าเป็นลีคงจมดิ่งอยู่กับความโดดเดี่ยวนั้นแน่นอนเจ้า... โดดเดี่ยวไม่เดียวดาย เรื่องร้ายร้ายคล้ายแค่ฝัน เปล่าเปลี่ยวเซียวทุกวัน แต่เฉิดฉันท์มั่นหมายดี ไม่พบสบฝากใจ แต่ห่วงใยได้มากมี เก็บร้อยถ้อยไมตรี เพื่อนพ้องพี่ที่อาทร จากคุณ : pee_lee
15 สิงหาคม 2545 18:07 น. - comment id 67395
บางทีเวลาหมดแรงก็ต้องยอมรับว่าหมด เวลาเดียวดายก็ต้องยอมรับว่าเดียวดาย เวลาไม่มีใครในใจก็ต้องยอมรับว่าไม่มี ที่มากไปกว่านั้นก็คือ ยิ้มกับชะตากรรม ยิ้มอาจฝืนฝืน แต่ก็เป็นสิ่งที่ทำได้ได้ดีที่สุด ในห้วงเวลาเช่นนี้ ถ้ามิฉะนั้น คงมีคนหลายล้านคน ต้องมาฆ่าตัวตาย อย่างแน่นอน อารมณืขันในยามนี้ ก็ไม่ต่างอะไรกับการจุดเทียนในสายลม ทั้งที่รู้ว่าลมแรง แต่ยังจุด ทั้งๆๆที่รู้ว่าโศกสลด แต่กลับหัวร่อ จากคุณ : ปุถุชน -
15 สิงหาคม 2545 18:07 น. - comment id 67396
อ๋า แย่แล้ว.... รีบปิดดีกว่านะ เดี๋ยวลมเข้า จากคุณ : นักเดินทาง -
15 สิงหาคม 2545 18:20 น. - comment id 67402
พี่ชาย อย่าเศร้าดิ น้องสาวยังอยู่อีกคนน่ะ ไม่ได้ไปไหนน่ะ รออ่านพี่ชายบ่นเป็นตัวอักษร อิ อิ
15 สิงหาคม 2545 23:54 น. - comment id 67486
รัก ไม่อาจฝืนใจกันได้ เมื่อไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป จะทำอะไรได้ นอกจากปล่อยเธอไป ใช่ป่ะ พี่ปุ
16 สิงหาคม 2545 12:02 น. - comment id 67651
มองเข้าไปข้างในใจตัวเอง .... รู้สึกมันวังเวงไงไม่รู้ มองที่พื้น....ฝุ่นก็เกาะหนาน่าดู เคยปัดกวาดเช็ดถูไหมเนี่ย...หัวใจ หรือเป็นเพราะไม่เคยมีใครเข้ามา ถึงว่า...สี่ห้องมีแต่หยากใย่ เอาล่ะ..ล้างซักทีดีมั้ยใจ แล้วเดี๋ยวค่อยหาใครมาดูแล...ซักคน :) คำเตือน: อย่าปล่อยทิ้งไว้นานจนร้างเหมือนของเรานะคะ ดูแลมันบ้างก็ดี เผื่อเค้าปีนกลับมาวันไหน จะได้ไม่บอกว่า รกจัง อิ อิ
17 สิงหาคม 2545 11:50 น. - comment id 67954
ใจหน๋อใจ อีกครึ่งใจอยู่ที่ไหน ใจหน๋อใจ อีกครึ่งใจจะไปหาใคร
17 สิงหาคม 2545 14:01 น. - comment id 67974
** Where are you now** ตามหาเธอต่อไปนะ น้องสาวคนนี้จาเป็นกะลังใจให้ ตลอดเวลา ไม่แน่เธออาจจาเดินตามหลังพี่ชายอยู่ก้อด้าย ลองหันไปดูสิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
