ความหวังสุดท้ายของใบไม้แห้ง

แพรวา

ความฝัน เหลือไว้แค่รอยเหว่ว้า
ที่ไขว่คว้าแล้วได้คืนมา..แค่ความเปล่าไร้
ความรักสีฝุ่น ไม่เหลือความอบอุ่นใดๆ
เมื่อมันฝังแน่นอยู่ในใจแม้จะกอดตัวเองไว้ก็อุ่นไม่พอ
เหมือนวาดฝันไว้บนไบไม้สีน้ำตาล
ที่แห้งเหี่ยวมานานเกินกว่าจะให้ฝันเดินทางต่อ
ใบไม้ที่กรอบแห้ง รอลมพัดแรง มาทาบทอ
หวังเพียงให้วันสุดท้ายของการรอ..ลมจะพัดให้หลุดจากความทดท้อของตัวเอง				
comments powered by Disqus
  • ยังแคร์

    11 สิงหาคม 2545 01:08 น. - comment id 66449

    หน้าม้า number 1 อิอิ มาอ่าน มาเก็บกลอนใส่หน้าส่วนตัว เย้
  • .+*~*+.น้ำค้าง.+*~*+.

    11 สิงหาคม 2545 01:40 น. - comment id 66455

    เย้ๆๆๆๆๆๆ เพราะๆ จัง 
    
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    11 สิงหาคม 2545 04:04 น. - comment id 66470

    สองคนเนี่ย... น่าอิจฉา เป็นอะไรที่รักกันมากกกกกกกกกกกกกก.........
  • ใสซื่อบริสุทธิ์

    11 สิงหาคม 2545 13:59 น. - comment id 66519

    มาแล้ว  พี่นันเน๊ยะ เขากะแกล้งหวานให้ต่อไม่ได้รู้มะ  แต่เราก็รู้กันว่าเด้วหวานจะต่อกลับมาได้     
    
     แล้วก็กลับมาได้อย่างเยี่ยมยอดมากกกกกกกกเสียด้วย
      คนอยู่ในเหตุการ์ณ
  • ยังแคร์

    11 สิงหาคม 2545 14:52 น. - comment id 66524

    เหอๆ มีงี๊ล่วย หุหุ
  • ละอองน้ำ

    11 สิงหาคม 2545 22:55 น. - comment id 66584

    ชอบที่กลอนมีเอกลักษณ์เฉพาะนะ
  • ต้นไผ่

    13 สิงหาคม 2545 11:32 น. - comment id 66864

    พี่นันกะพี่หวานเก่งเสมอ
  • แพรวา

    13 สิงหาคม 2545 19:22 น. - comment id 66917

    ไม่เก่งหรอก นะ ถ้าพยายามมาจะรู้ว่า
    มันก็ไม่ได้ง่าย ๆ กว่าจะมีวันนี้ .. เราทุกคนเก่งได้ อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน