ทำความดี สั่งสม มามากล้น เพียงผ่านพ้น เลยไป หาใครเห็น อยากเป็นคน ที่ดี ที่อยากเป็น แต่มันเร้น เลื่อนลับ กลับหายไป ทำความผิด เพียงครั้ง ดั่งนักโทษ เจอแต่โกรธ เกลียดกับ รับไม่ไหว ไม่อยากเป็น คนดี ที่จำใจ จะทนไป ได้นัก ซักกี่วัน เพียงมีคน เข้าใจ ในสักครั้ง จุดไฟหวัง ด้วยใจ ไม่มีหัน จะยืนสู้ อยู่หน้า ท้าประจัญ ต่อไฟฝัน ไม่มอด ตลอดกาล มีเพียงเธอ เข้าใจ เป็นใช้ได้ จุดประกาย พรายแสง แห่งสิ่งฝัน จัดเจิดจ้า ดุจแสงแรง แห่งตะวัน ส่องนำฉัน ไม่หลงทาง ห่างความดี ทำความดี มากหลาย ใครเล่ารู้ เพียงเธออยู่ รู้รับ ไม่กลับหนี มาเข้าใจ ภูมิใจ ในสิ่งมี คนอื่นกี่ คนนั้น สำคัญใด
10 สิงหาคม 2545 22:15 น. - comment id 66429
นั่นสินะความดีเราใครเขารู้ เราก็อยู่หลังพระเพียงเท่านั้น ใครจะรู้ใครจะรักใครสนกัน คงเพราะฉันเป็นคนนอกสายตา
10 สิงหาคม 2545 23:19 น. - comment id 66441
มีอะไรที่ทำให้ใจเราเชื่อมั่นในสิ่งที่ทำ มันสำคัญกว่าคนอื่นอีกร้อยพันจริงๆ
11 สิงหาคม 2545 03:37 น. - comment id 66464
ก้อเข้าใจเธอดีแย้วละ.... ฮี่ๆ
11 สิงหาคม 2545 13:25 น. - comment id 66512
อื้อออออ.... windsaint ต่อได้ดีนะ ..แจ๋วๆๆๆ ใช่ค่ะ เพียงเธอคนเดียว ทำให้นึกถึงคำนึงนะคะ ที่ว่า .. คนทั้งวังเขาชังนัก แต่พี่รักเจ้าคนเดียว ... คุณละอองน้ำ อั่นแน่ พี่เก๋ ..มาไม้ไหนเนี่ย ...
14 สิงหาคม 2545 23:59 น. - comment id 67237
อืมจริงครับ ทำความดีมากก็จริง แต่ถ้าทำความไม่ดีเพียงครั้งเดียว ความดีที่ทำมา คนอื่นก็มองว่าเป็นคนไม่ดีไปเลยก็มี