...แวะเวียนมา...ถามหาผู้ใด...ผู้พร่างพรายอยู่ปลายฟ้า... ...ผ่านเพียงเสียงแว่วพา...ให้ชายตามองหาใคร... ...ผันผ่านนานเนิ่นแล้ว...คงไม่แคล้ว...แววฟ้าใส... ...พระจันทร์อันพร่างพราย...ใยเลือนหายไม่เห็นเลย.
อัลมิตรา 7 ส.ค. 2545 12:53 น. - ID 20096 
590
6
0
7 สิงหาคม 2545 17:02 น. - comment id 65689
แวะเวียนมาทักจ้ะ เหนื่อยจังอะไม่มีเวลาเลย แต่จะพยายามแวบๆๆไปทักทีกทีที่มีโอกาสนะ คิดถึงลิง
7 สิงหาคม 2545 22:41 น. - comment id 65750
คิดถึงจันทร์เจ้าเอ๋ยที่เคยฝัน คิดถึงจันทร์เจ้าเอ๋ยที่เคยเฝ้า คิดถึงจันทร์เจ้าเอ๋ยที่เคยเหงา คิดถึงเจ้ายอดหทัยที่ใจปอง
7 สิงหาคม 2545 23:40 น. - comment id 65765
แวะเวียนมาให้กำลังใจค่ะ (o^___^o)
7 สิงหาคม 2545 23:49 น. - comment id 65774
หน้าส่วนตัว
เข้าใจจ้า idaho
ไง ศิษย์น้อง ...windsaint ..ลองโคลงบ้างสิ ..
ขอบคุณค่ะ คุณโคลอน ..
^*^*
^*^
^*^
8 สิงหาคม 2545 01:00 น. - comment id 65797
กลอนเข้าใจยากแฮะ ประมาณว่า ผ่านมาแล้วไม่เห็นใครใช่เปล่าอ่ะ
8 สิงหาคม 2545 01:27 น. - comment id 65808
มะวานไม่ได้โพสจ้า.... ฮี่ๆๆ
10 สิงหาคม 2545 21:32 น. - comment id 66424
แม่นแล้ว .... หว่ออ้ายหนี่ ไม่ใช่กลอนหรอก เป็นคำบ่นๆๆน่ะ เคยเขียนมานานแล้ว ตอนที่เข้าเวป (ม่ายบอกเวปอาราย) แล้วรอตั้งนานไม่เจอคนคุ้นเคยน่ะ อ๊ะ เค๊าไม่ได้ว่าคุณธนรัฐซะหน่อย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
