.....โอ้ราตรีกี่คืนมายืนเฝ้า....................แสนห่วงเจ้าคราวคืนฝืนวอนขอ เพ่งจันทร์เจ้าร้าวใจไม่พนอ...................เมฆเคียงคลอท้อใจไม่เห็นจันทร์ พี่นั่งคอยกรอยเจ้าพิเนาว์นวล................มิบังควรป่วนใจให้หลับฝัน มาตามคำย้ำใจไม่ห่างกัน......................แม้นไร้จันทร์มั่นมองใจผ่องพราว ฯ
5 สิงหาคม 2545 03:00 น. - comment id 65076
ชอบมากเลยบทนี้.... ภาษาแพรวพราวดีจัง.....
5 สิงหาคม 2545 09:00 น. - comment id 65096
อื้อ ...หลงปลื้ม คิดว่าชอบคนแต่งกลอน ..ก๊ากๆๆๆๆ
5 สิงหาคม 2545 11:23 น. - comment id 65121
ภาษาสวยจริงๆ
7 สิงหาคม 2545 00:04 น. - comment id 65556
กลอนเพราะมากครับ แต่แปลมะออกอ่ะ อิอิ