!!!...อุแม่เอ๋ย กระไรเลยหนอความรัก เมื่อก่อนพักตร์เพ็ญผ่องเคยมองเห็น ไม่เห็นหน้าพี่ก็เศร้าทุกเช้าเย็น มีอันเป็นกินข้าวปลาพาติดคอ ......... ...คมมีดกรีดแผลเลือดพรู เจ้าเจ็บยังสู้พี่เจ็บไม่ คมหนามยอกเนื้อถึงใน แต่ใจพี่เจ็บพันทวี ..... .....เมื่ออยู่หลังอาชา พี่ก็รบ หวังจะพบหน้าน้องเมื่อเสร็จศึก เข้าเวียงชัยหัวใจยิ่งระทึก กลัวเจอศึก ความรัก หนักกว่ารบ ............... ....เก็บหัวใจมิดเม้น เช่นชายชาญ เจอคำหวาน ก็อาจจะอ่อนได้ ถึงแผลลึก ได้ยาดี เดี๋ยวก็หาย เจอหมอใหม่ ลืมหมอเก่า เยาวมาลย์
อัลมิตรา 3 ส.ค. 2545 23:02 น. - ID 19883 
706
2
0
4 สิงหาคม 2545 03:20 น. - comment id 64927
ติดคอจังเลย..... อิอิ
4 สิงหาคม 2545 20:24 น. - comment id 65025
กินข้าวแล้วติดคอ เหรอ หรือว่า กลอนติดคอ คะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
