บทแรก(กลอนหก)

รุ้งกินน้ำ

ใบไม้พัดลิ่วปลิวผ่าน
วันวานห่างไกลใจหมอง
กี่ครั้งกี่เพ้อเผลอลอง
รักต้องจมช้ำน้ำตา
อยากได้ความรักสักครั้ง
หมดหวังหรือไรโหยหา
จริงใจไม่ร้างห่างลา
วอนฟ้าได้ไหมสักคน(ที่จริงใจ)				
comments powered by Disqus
  • น้องเล็ก

    3 สิงหาคม 2545 13:26 น. - comment id 64732

    อ่าาาา....เพราะดีค่ะ  ชอบๆๆ
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    4 สิงหาคม 2545 01:31 น. - comment id 64891

    มาให้กำลังใจจ้า.........
  • วรศรี.

    4 สิงหาคม 2545 10:23 น. - comment id 64944

    ตอนนี้  น้องรุ้ง ฯ คงยุ่งมาก
    พี่จะฝากใจมาหาสุขสม
    ให้น้องรักจักคลายหายระทม
    พี่จะงมคนรักให้ได้คลายใจ..........นะจ๊ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน