กล้วยแตกหน่อ รอรับเธอ อีกคราครั้ง หวังและหวัง ยังรอ ขอรับขวัญ จะกี่ปี กี่เดือน อีกกี่วัน รักของฉัน วันของเรา มิเหงาไกล.. จำปีหวาน บานแล้ว ก็บานเล่า จำปีเศร้า เคล้าใจ ไยหวั่นไหว แก้วร่วงกราว พราวพื้น ฝืนทำใจ รอดวงใจ ไยลาลับ มิกลับมา.. เธอตามติด สนิทแนบ แอบทุกที่ โอ้คนดี ชีวีว่าง ห่างห่วงหา ดาวว่าสวย ไยหม่นเศร้า คราวร้างลา จันทร์เสี้ยวล้า ราโรยแรง แสงหม่นใจ... นาฬิกาโลก โศกทุกนาที ที่สิ้นไร้ นาฬิกาใจ ไหวหวั่น พลันร้าวไหว มวลดอกไม้ ไหวงาม กลับหุบใบ โลกหมุนไป ไยหมุนช้า แทบบ้าตาย.. ฝากจันทร์เสี้ยว ดวงเศร้า เฝ้าย้ำบอก ใจช้ำชอก หลอกให้หลง คงใจหาย รักก็บอก หลอกก็บ้า ทั้งใจกาย เช้าจนสาย บ่ายจนค่ำ เฝ้าคร่ำครวญ...... ราตรีเศร้า เฝ้าลอยลม ตรมใจเจ็บ ใจหนาวเหน็บ เล็บมือนาง พรางไห้หวน บานทั้งปี ทั้งชาติ สวาทรวน ถนอมนวล ถนอมนาง ไยห่างไกล... กลับมาบอก อย่าหลอกกัน ให้ฝันค้าง ไยแรมร้าง ลางเลือน สะเทือนไหว มารับขวัญ ประทับรอย คอยน้อยใจ ยอดดวงใจ กล้วยแตกหน่อ รอหวีไหวด้วยรักเธอ..
25 กรกฎาคม 2545 23:58 น. - comment id 62850
พักนี้ทะเลขวัญเขียนกลอนได้สัมผัสเพราะจัง แถมขยันเสมอต้นเสมอปลาย มาชื่นชมจากใจจริงจ้ะ
26 กรกฎาคม 2545 03:24 น. - comment id 62890
กลอนนี้ย้าวยาวแฮ่ะ โอ้โห รอจนกล้วยแตกหน่อเลยเหลอครับ อืม เป็นความรักที่บริสุทธ์จริงจริงชอบมากครับ
28 กรกฎาคม 2545 17:22 น. - comment id 63396
ครอบคลุมกว้างขวางในนิยามของความรู้สึกดีดี