เจ้าดอกไม้ใบบางกลางป่าเขา ทุกค่ำเช้าชื่นเชยเหมยน้ำค้าง พอรุ่งสายคลายดอกเพื่อออกกาง ชูโลกกว้างอ้างโลกสวยด้วยบางใบ มวลหมู่ผึ้งภมรล้วนจรเรียง เพื่อแนบเคียงเชยชิดสนิทกาย เกสรอ่อนเอียงเอนเป็นจุดหมาย หวังเพียงได้ความหวานก็จารจร ไม่เหลือทิ้งรอยร่องให้หมองช้ำ ไม่สร้างทำตำหนิกลีบบางอ่อน เพื่อหล่อเลี้ยงลูกน้อยคอยออดอ้อน อีกหนึ่งป้อนดอกใหม่ให้สานต่อ ครั้นผ่านสายบ่ายคล้อยก็ห้อยหุบ เหมือนอิบอุบพักกายเผื่อใจท้อ ดอกไม้หวังให้ใครเฝ้าพนอ หรือเจ้ารอน้ำค้างพร่างยามเย็น เจ้าดอกไม้ใบบางกางกลีบสวย เหมือนเจ้าช่วยอวยชัยใครแลเห็น ให้ผ่านร้อนผ่านหนาวร้าวลำเค็ญ ทั้งยังเป็นเช่นหวังกำลังใจ ใครจะรู้บ้างไหมดอกไม้เจ้า ว่าผ่านหนาวร้อนฝนทนมากมาย หวังเพียงเพื่อเอื้อเฟื้อเผื่อน้ำใจ มอบกลีบใบงดงามอร่ามตา
อัลมิตรา 20 ก.ค. 2545 21:34 น. - ID 18986 
1122
3
0
20 กรกฎาคม 2545 21:42 น. - comment id 61870
กลอนเพราะมากจ้า .............
20 กรกฎาคม 2545 21:50 น. - comment id 61872
ดอกไม้ดอกน้อยเอ๋ย เจ้าทรามเชยกลีบบางของพี่นี้ จะถนอมดูแลเจ้าเป็นอย่างดี เพราะเจ้านี้คือยอดขวัญในดวงใจ หมู่ภมรอาจเวียนวนรอบตัวเจ้า พี่จะคอยปัดเป่ามิให้หมอง ขอเพียงสิงเดียวนะพยอม ขอหอมปรางเจ้าอย่าว่ากัน
20 กรกฎาคม 2545 22:01 น. - comment id 61873
หือ ..idaho ..โห ...เขินเลยนะ ..ปัดโธ่ .. ขอบคุณค่ะ ขุนริน ...ว่ากันว่าเช่นนั้น ใครจะรู้ใจเราเจ้าดอกไม้ ว่าหวั่นไหวเพียงใดเมื่อใจเหงา มีเพียงแสงวิญญาณ์แห่งตัวเรา กับเพียงเงาอีกหนึ่งที่ซึ้งใจ ..
21 กรกฎาคม 2545 00:37 น. - comment id 61918
เพราะดีจ้า
21 กรกฎาคม 2545 07:27 น. - comment id 61954
ขอบคุณจ้า
21 กรกฎาคม 2545 09:19 น. - comment id 61963
ง่า ง่า เพราะจ้า
21 กรกฎาคม 2545 20:17 น. - comment id 62038
จุ๊บๆ monki ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
