นี่ตัวเรามีตัวตนอยู่หรือเปล่า หรือแค่เงาที่ใครเขามองผ่าน ไม่มีค่าก็มองเมินเหมือนวิญญาณ พอต้องการเรียกใด้ดังใจ นี่เรามีตัวตนอยู่หรือเปล่า หรือเพียงเสาต้นหนึ่งที่ตั้งไว้ ไร้ประโยชน์ก็ขว้างก็ทิ้งไป คิดเรียกใช้สั่งเอาตามสบาย นี่เรามีตัวตนอยู่หรือเปล่า หรือเป็นนุ่นบางเบาลอยเลือนหาย จะอยู่หรือไม่อยู่ก็เหมือนตาย เป็นเพียงสายลมบางเบาที่เขาเมิน นี่ตัวเรามีตัวตนอยู่หรือเปล่า หรือถูกเขาทิ้งขว้างอย่างห่างเหิน เป็นกลุ่มควันไร้ค่าหมายังเมิน แล้วจะเดินอยู่ทำไมให้เศร้าใจ
20 กรกฎาคม 2545 20:01 น. - comment id 61849
เป็นสายลมละมุนพัดอ่อนหวาน เป็นสายธารระรินไหลใจชื่นฉ่ำ เป็นท้องฟ้าเมฆกระจ่างเริงระบำ เป็นความทรงจำ..ที่ดี..ที่มีเธอ
20 กรกฎาคม 2545 22:29 น. - comment id 61887
คนแรกที่เราคิดถึงคือคนแรกที่เข้ามาอยู่ในใจเรา...ถ้าหากมีใครคิดถึงคุณเป็นคนแรกไม่ว่าเรื่องอะไรแล้วนั่นหมายความว่าคุณไม่ได้ไร้ตัวตนแต่กลับไปอยู่ในใจของใครคนหนึ่งได้โดยไม่รู้ตัว...บางคนไม่มีใครคิดถึงและไม่มีใครเรียกชื่อเขาด้วยซ้ำไปค่ะ...แต่เขาก็อยู่ได้เพราะถึงไม่มีใครเห็นค่าหรือคิดถึงอย่างน้อยก็มีเพื่อนแท้คนหนึ่งที่อยู่กับเขามาตั้งแต่เกิดและม่ใช่ใครที่ไหนแต่คือ...ตัวเรานั่นเอง... (o^___^o)
21 กรกฎาคม 2545 04:45 น. - comment id 61946
สู้ต่อไปนะคะ ถึงไม่มีใครเห็นก็ไม่เป็นไร ต้องมีวันหนึ่งเป็นขอเราค่ะ
21 กรกฎาคม 2545 21:04 น. - comment id 62044
เสี้ยวก็เคยนะ (บ่อยด้วย) อาจารย์ไม่สนใจเราน่ะ เป็นอะไรที่น่าเบื่อมาก
4 เมษายน 2546 22:41 น. - comment id 122346
................. :)