ตอนฉันยังเป็นเด็กตัวน้อยน้อย ฉันชอบเก็บดักแด้ผีเสื้อ ที่มันชอบไปเกาะหุ้มตัว ตามกิ่งก้านพุ่มไม้แห้งแห้ง รอวันกลายตัวเป็นผีเสื้องดงาม ฉันหักกิ่งไม้ที่มีดักแด้ผีเสื้อ แล้วฉันเอากลับมาปัก ที่ผนังห้องบ้านคุณปู่ของฉัน แล้วฉันก็ตั้งตารอวัน รอวัน...ที่เจ้าดักแด้ จะกลายเป็นผีเสื้องาม ฉันรอ...รอ และรออย่างมีความสุข แล้วเช้าวันหนึ่งมาถึง เช้าสดใสที่ฉันตื่นขึ้นมาเห็นฝูงผีเสื้อ หลากสีสันบินว่อนวนไปเวียนมาในบ้าน มันกระพือปีกบินอย่างร่าเริง ฉันชอบดูตอนที่มันพากันบิน ฉันมองฝูงผีเสื้ออย่างชื่นชม และรู้สึกอบอุ่นใจอย่างประหลาดเหลือ สักพักมันก็หาทางออกจากบ้านไปได้ แล้วมันก็โผบินจากฉันไป แต่แปลกที่ฉันไม่ได้เสียอกเสียใจ กับการจากไปอย่างไม่มีวันกลับของพวกมัน ฉันกลับปลื้มปีติดีใจด้วยซ้ำ ที่มันได้บินไปสู่โลกกว้าง ........ ถึงมันจะจากฉันไปก็จริง แต่อย่างน้อยมันก็ยังคงบิน วนเวียนอยู่ในใจฉันอยู่ ฉันจึงไม่เคยเห็น ผีเสื้อตัวอื่นอีกเลย
ปุถุซน 16 ก.ค. 2545 10:37 น. - ID 18699 
1765
3
0
16 กรกฎาคม 2545 10:44 น. - comment id 61238
......หมอบพับเพียบเลียบริมน้ำปริ่มฝั่ง.............ตะแคงฟังนิยายเพลินจากเนินหญ้า ระบำมดคดเคี้ยวลับเคียวตา............................หยาดน้ำฟ้าลากลิ้งทิ้งใบบอน ......แมลงปอเกาะหินเลื่อมปิ่นรุ้ง......................ผีเสื้อพุ่งอวดแพรแผ่ปีกร่อน กิ้งกือหักความอายออกรายกร.........................กระรอกหย่อนลูกหว้าลงท้าทาย ......เมื่อเอนพิงอิงพักหนุนตักหล้า....................แนบเงาฟ้าในน้ำเปี่ยมความหมาย ธรรมชาติวาดแต้มยังแย้มพราย.......................และโลกส่ายกายหมุนด้วยคุ้นเคย ......เหม่อมองฟ้าสีฟ้ากว้างกว่ากว้าง.................คิ้วรุ้งค้างเนตรสูรย์มุ่นหมอกเสย แย้มเสี้ยวเมฆยิ้มแดดสีแสดเอย........................หัตถ์ลมเชยเผยแก้มแพลมยิ้มพลัน ......แล้วสบตากับเรา-เงาในน้ำ.........................ไหลลำนำฉ่ำใจคล้ายเคลิ้มฝัน พิสุทธิ์ใสไล้หล้ารับตาวัน.................................กล่อมดวงขวัญล่องลิบทิพยา ......เรามองโลกสดใสในวันนี้...........................ด้วยใจที่อ่อนวัยไร้เดียงสา ทุกสิ่งช่วยอวยสุขทุกเวลา...............................หากวันหน้าเป็นอย่างไร...ไม่อาจรู้
16 กรกฎาคม 2545 10:46 น. - comment id 61239
......แต่หากมีปีกรักกางโปรบปลอบ..................เหมือนดั่งมอบความอบอุ่นให้มีอยู่ ยังครวญคิดลำนำหวานแห่งพธู........................ส่งมอบผู้อยู่ไกลในแดนดล ......จากสวยสรรงามสรรพธรรมชาติ................งามพิลาศหวังคู่ยลและสนน ถ้อยคืนวานยังย้ำติดใจนฤมล...........................ผ่านกาลโพ้นเท่าไรใจมั่นคง .....บทลงท้ายด้วยรักและห่วงหา.......................จักทำบุญแผ่เมตตาแห่งอานิสงค์ ให้ผ่านร้ายและประสบรักซื่อตรง.......................อย่าได้หลงนางอื่นคืนคำมา .....จะเฝ้ารอดวงใจให้คืนกลับ..........................งามวาววับดั่งดาวเคียงคู่ฟ้า ร่ายเสน่ห์หลงกลมนต์มายา...............................ให้จันทรารักดาราเหมือนดั่งเคย ฯ
16 กรกฎาคม 2545 10:48 น. - comment id 61241
จำเอาไปทำบ้างดีกว่า
16 กรกฎาคม 2545 10:58 น. - comment id 61243
ไม่สงวนลิขสิทธิ์ แต่ต้องทำให้เหมือนน่ะ ต้องไม่กักขังมัน
16 กรกฎาคม 2545 11:00 น. - comment id 61244
ความรัก ไม่ต้องการ แค่วันเดียว ความรัก ไม่ต้องเกี่ยว กับวันไหน ความรัก ไม่ต้องมี เวลาใด ความรัก ไม่ต้องใช้ ให้ใครชี้ ความรัก ไม่ต้องมี ข้อวิจารณ์ ความรัก ไม่ต้องการ การกดขี่ ความรัก ไม่ต้องให้ ใครตราตี ความรัก ไม่ต้องมี เส้นพรมแดน ความรัก ไม่ต้องรอ ข้อพิสูจน์ ความรัก ไม่ต้องพูด ตามแบบแผน ความรัก ไม่ต้องการ การตอบแทน ความรัก ไม่ต้องแค่ หัวใจคน ความรัก ไม่ต้องการ การเป็นต่อ ความรัก ไม่ต้องรอ ขอเหตุผล ความรัก ไม่ต้องย้ำ ความมีจน ความรัก ไม่ต้องทน ที่จะรัก *** ความรัก...ของ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
16 กรกฎาคม 2545 12:19 น. - comment id 61251
childhood recaptured or revisited..one who has not crossed over to the adult world completely...he he he...
16 กรกฎาคม 2545 12:30 น. - comment id 61252
Will you love me for the rest of my life ? No, Ill love you for the rest of mine. I love you ,you complete me. The story of us
16 กรกฎาคม 2545 17:40 น. - comment id 61287
หน้าส่วนตัว
เสพรัก มิอาจหลงใหล ในเชิงปฎิเสธได้
ความรักชั่งสวยงาม
ดังพั่งพรูจากความคิดเป็นบท กวี กวี กวี กวี กวี กวี และกวี
บ้าง รีดร้อง ขออ้อนวอน สุดใจ โอ้ที่รัก
เห็นฉันบ้างใหม เห็นหรือเปล่า สุดเสน่ห์หา ยากหวนกลับ สู่ ตน แต่มอบให้เธอผู้เป็นดั่ง
เจ้าหญิงผีเสื้อ
โบกโบยเวียนวนโลกแห่งสุดรักอาทรแห่งดวงใจ
17 กรกฎาคม 2545 12:50 น. - comment id 61373
ความรักคืออะไร
28 สิงหาคม 2549 01:37 น. - comment id 146035
อ่านกวีบทนี้แล้วรู้สึกเศร้าลึกในใจ เป็นความเศร้าที่วัยเยาว์ไม่อาจหวนคืนมาอีกแล้วในขณะเดียวกันก็อบอุ่นหัวใจอย่างบอกไม่ถูก
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
