อย่าทรมานฉันด้วยรอยยิ้ม น้ำตาที่ล้นปริ่มเกินจะทนไหว ไม่อยากเล่นละครตบตาใคร ทั้งที่หัวใจไม่มีเรี่ยวแรง อย่าทรมานฉันด้วยสายตา ที่แสดงออกมาอย่างเสแสร้ง ยังรักยังห่วงลิ้นที่พลิกแพลง ไม่ต้องแสดงเกินความเป็นจริง อย่าทรมานฉันด้วยคำลา ที่ตระเตรียมมาอย่างยากยิ่ง ไม่ต้องมาทำลีลาไม่ไหวติง อยากจะไปก็แค่ทิ้งไม่ต้องมอง
15 กรกฎาคม 2545 01:48 น. - comment id 61050
http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=18611 ใครทำให้โคลอนเศร้าน๊า.... ใครแกล้งโคลอนน๊า.... บอกพี่มาจิ... จะจัดการให้เยยย.... อยากจะทรมารโคลอนจัง อิอิ มะรุมะชิ
15 กรกฎาคม 2545 05:51 น. - comment id 61061
ใครหนอ ทรมานโคลอน ฮึ่ม .......
15 กรกฎาคม 2545 07:11 น. - comment id 61062
ไม่มีใครลาโคลอนหรอกจ้ะ.. โคลอนน่ารักแบบเนี้ยะ.. ครายไม่รักก็แย่และ.. อิอิ (เป็นกำลังใจให้น๊ะ).. ^__^ ..
15 กรกฎาคม 2545 07:32 น. - comment id 61064
แต่ถึงแม้เค้าจะทรมาน แต่เราก็ยังต้องอดทน เข้มแข็งเอาไว้นะจ๊ะ แต่ก็ขอให้อย่าเจอกับเหตุการณ์งี้ในชีวิตจริงเลยนะโคลลอน
15 กรกฎาคม 2545 09:14 น. - comment id 61078
(o^___^o)
15 กรกฎาคม 2545 11:49 น. - comment id 61111
เศร้าจังโดนใจค่ะ