ตะวันและจันทรา
สาวน้อยช่างฝัน
ตะวันคล้อยลอยเลื่อนเลือนลางแสง
ยามค่ำแลงลาลับใจกลับเหงา
จะรู้ไหมว่ามีใครเฝ้าคอยเจ้า
ทุกค่ำเช้าคิดถึงจึงนั่งคอย
พอรุ่งเช้าเห็นเจ้าใจสดชื่น
แต่พอยามค่ำคืนใจโหยหา
คอยเวลาเมื่อไหร่เจ้าจะมา
ตะวันจ๋าอย่าจากกันไปเลย
แต่ก็ดีที่ยังมีจันทร์เจ้าขา
ที่มาแทนดวงตะวันยามลับหาย
เข้ามาคอยต่อเติมเพิ่มแรงกาย
เข้ามาคอยดูแลข้ายามราตรี
แผลที่ใจหายได้เพราะพวกเจ้า
ที่คอยเฝ้าเป็นเพื่อนมิเลือนหาย
ทั้งตะวันจันทราอยู่เคียงข้างกาย
ก็ทำให้คลายเหงาเศร้าออุรา
อยากจะให้ตะวันจันทร์รู้ว่า
ขอบคุณมากเป็นนักหนาที่มาเปลี่ยน
ความเป็นไปให้ฉันรู้วันเดือน
คอยมาเตือนว่าเมื่อไปแล้วจะกลับคืนมา