ทุกชีวิตย่อมผูกพันกับความรัก ใคร่รู้จักรักนั้นเป็นไฉน ในหนทางแห่งรักพิสูจน์ใจ ในหนทางแห่งใจพิสูจน์คน โยงวิถีดำเนินไปทุกเช้าค่ำ เหมือนสายน้ำหล่อเลี้ยงและไหลริน ให้รุ่มร้อนผ่อนคลายละลายสิ้น ดังต้องมนต์สายฝนพาชื่นบาน มีรักแล้วจงถนอมให้ดีเถิด อย่าให้เกิดบาดหมางจะเศร้าหมอง แม้หนักนิดเบาหน่อยค่อยตรึกตรอง ร่วมสร้างฝันจรรโลงรักชั่วนิรันดร์ มีโอกาสได้รักใครแล้ว ควรให้เค้ารู้ อย่าปล่อยไปให้เสียโอกาส
9 กรกฎาคม 2545 22:31 น. - comment id 59904
เห็นด้วยค่ะ รักให้ทั้งสุขและทุกข์ แต่สิ่งเหล่านั้นคือส่วนหนึ่งของความรักที่เราต้องทำใจและรับให้ได้ใช่มั๊ยคะเมื่อถึงเวลา
9 กรกฎาคม 2545 22:32 น. - comment id 59905
ง่ะ... มาแต่สระโอ
31 กรกฎาคม 2545 01:33 น. - comment id 64024
คุงโคลอนจัง มาแต่สรโอทู๊กกก ที เข้ามาอ่านกลอนจ้า วันก่อนเห็นเป็นภาษาอังกฤษเลยอ่านมะออก.... ฮือๆๆๆ