ริมถนนคนพ่านผ่านไปมา หญิงชราหน้าเศร้านั่งเฝ้าอยู่ พูดร้องขอรอสตางค์พลางมองดู น่าอดสูผู้ใดไม่เมตตา ลูกหลานเหลนเวรกรรมช่างทำได้ ใยจึงไร้น้ำใจได้จริงหนา ทิ้งแม่เฒ่าเก่าแก่แลชรา ทนก้มหน้าท้าแดดที่แผดแรง เธอเคยเป็นเช่นแม่ดูแลเรา จึงควรเฝ้าเอาใจใส่ไม่หน่ายแหนง อย่าทอดทิ้งเธอไว้ไร้เรี่ยวแรง มิควรแล้งแห้งน้ำใจมีให้กัน ช่วยอุ้มชูดูไว้ให้เลิศหรู คอยเลี้ยงดูชูไว้ให้สุขสันต์ หมั่นดูแลแม่เฒ่าเฝ้าทุกวัน น้ำใจนั้นนำท่านพลันสุขใจ
นกตะวัน 8 ก.ค. 2545 23:32 น. - ID 18179 
590
3
0
8 กรกฎาคม 2545 23:59 น. - comment id 59698
บางทีกว่าที่เขาจะคิดได้ ก็คงเป็นวันที่เขาแก่ตัวลง และไม่มีใครมาดูแลเหมือนกันนะคะ
9 กรกฎาคม 2545 00:27 น. - comment id 59708
อืม...อ่านแล้วหดหู่
9 กรกฎาคม 2545 06:25 น. - comment id 59754
เศร้าจังเลยนะคะ T_T
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
