บทกลอนของฉัน..

กาดาษ

ฉันเขียนกลอนจากใจในวันเหงา
ที่ดูเหมือนว่างเปล่าและสับสน
สุขนิดนิด เศร้าหน่อยหน่อยคอยปะปน
เพื่อคลายความทุกข์ทนหม่นหัวใจ
ร้อยวจีร้อยบทกลอนที่เขียนมา
อาจดูเหมือนเหว่ว้าแถมหวั่นไหว
เรื่องจริงบ้างเสริมแต่งบ้างเคล้ากันไป
หรือเรื่องราวของหัวใจก็ยังมี
อีกทั้งเรื่องเพื่อนที่รักเป็นหนักหนา
กลอนนำพาตราตรึงไว้ไม่ถอยหนี
กำลังใจยังมีให้พร้อมไมตรี
ชั่วชีวีฉันคนนี้มีเพียงกลอน				
comments powered by Disqus
  • Jeminine

    4 กรกฎาคม 2545 12:49 น. - comment id 58777

    ชั่วชีวีมีเพียงกลอนหรอจ๊ะ คิคิ ^-^ เชื่อแย้วๆ ว่ารักการเขียน
  • ข้าวปล้อง

    4 กรกฎาคม 2545 13:58 น. - comment id 58786

    ระบายด้วยบทกลอนเป็นความคิดที่ดีจ๊ะ ว่าแต่ช่วงนี้มีเรื่องไม่สบายใจรึป่าวเอ่ย
    
    
    คิดถึงนะจ๊ะ
  • ตฤณ

    4 กรกฎาคม 2545 16:15 น. - comment id 58801

    เอาประตูป่ะจ๊ะนุช เหงมีแต่กลอนอ่ะ อิอิ
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    5 กรกฎาคม 2545 03:53 น. - comment id 58922

    อืมม... กลอนของกาดาษนี่ก้อเพราะดีจัง....
    มะรุมะชิ....
  • หว่ออ้ายหนี่ หนี่หว่ออ่าย

    9 กรกฎาคม 2545 02:54 น. - comment id 59748

    อืม.. คนรักกลอน    
    พี่ต้องชอบอ่านกลอนเหมือนกัน  อ่านแล้วเพลิน
    ครายเครียด

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน