คนใกล้อย่างฉันคงไร้ค่า เธอคงไม่มีเวลาเหลียวมามองใช่ไหม หลายๆคนบอกว่า.ยิ่งใกล้กันเท่าไร ก็ยิ่งเหมือนอยู่ไกลหลายพันไมล์ เพราะเขาคงมองไม่เห็นความรู้สึกของคนใกล้หรอก เพราะอะไรนะหรือ ก็เพราะความชาชินที่ได้รับอยู่ทุกวัน ความห่วงใย..คิดถึงเป็นห่วงที่คนใกล้มีให้ ก็เลยดูไร้ค่าในสายตาเธอ แต่คนที่อยู่ไกลด้วยระยะทาง ไม่ได้เห็นหน้า ไม่ชาชิน เธอจึงคิดถึงเขาทุกวัน..ทุกวันทุกวัน.. ฉันอาจเป็นเพียงคนใกล้ตัวเธอที่ไร้ค่า แต่ขอให้เธอรับรู้ไว้ว่า ในแววตาของฉันยังเธอประทับอยู่เสมอ แม้สายตาเธอจะเลยผ่านคนใกล้คนนี้ไป
30 มิถุนายน 2545 07:55 น. - comment id 58245
เจอกันอีกแล้ว ไอดาโฮ่
30 มิถุนายน 2545 21:18 น. - comment id 58266
จ้า monki วิ่งรอกน่าดูเลยเนี้ยอิอิ
3 กันยายน 2545 10:19 น. - comment id 72657
ชอบมากนะ idaho สำหรับบทความของคุณ มันสะท้อนความเป็นจริงได้มาก ๆ ๆ คนใกล้มักจะถูกลืมไว้เสมอ ๆ จะมีค่าก็ต่อเมื่อคนไกลเขาสลัดทิ้งคนใกล้ ๆ ตัวมักจะมีค่าตอนเขาไม่มีใครให้เหลือให้เลือกอีกแล้ว