รู้สึกมากกว่าที่เธอคิด แต่ไม่มีสิทธิ์บอกเธอด้วยคำไหน ปล่อยคำถามเป็นคำถามในหัวใจ จนคำตอบกลืนหายไป อย่างเงียบงัน เนิ่นนานแค่ไหนก็ยังอยู่ ขณะที่เธอปล่อยความไม่รู้ทำร้ายฉัน สายตาที่เห็น..ที่บอกว่าเราเป็นเพียงเพื่อนกัน ยิ่งเธอวางใจเชื่อมั่น..ฉันยิ่งละอาย แน่ใจว่ารักเธออย่างเปี่ยมล้น จึงยอมอยู่อย่างคนไม่มีความหมาย ขอเพียงเธอเห็นฉันบ้าง..คนข้างกาย มีความหมายแค่ไหนไม่สำคัญ