รอยเท้านกพิราบ

ชาวหาดวาดกวี


นกพิราบไร้ปีก
หลีกฟ้ามาจรจาริกดิน
ถิ่นแรก...แทรกรอยอารย
ก้าวสองชะรอยเปรียบ
เย็นเยียบเหยียบฝั่งอาร์กติกา
ก้าวกล้า...ไม่ล้าแรง
ย่างสามข้ามสู่แดน
แร้นแค้นแสนล้านอดโซขอ
ทดท้อ...รอความหวัง
ลงเรือบรรทุกไฟ
หวั่นไหวในทะเลโทโส
โพล้เพล้...ขึ้นฝั่งมังค่า
เมืองห้าโอ่อ่างาม
เขตคามยามราตรีโหดเหิ้ยม
เจียมเท้า...เจ้าระวัง
พิราบลังเลจร
อาวรณ์ก่อนลาจากทุกถิ่น
ดินยังร้อน...เรืองภัย
ดินที่เจ็ดเพชรใหม่
หวั่นไหวเตรียมใจหวนเคหะ
อิสระ...ลิบใจ
พิราบเดินกลับฟ้า
ทิ้งพาราแผ่นดินคนด้อย
ทิ้งรอย...สันติภาพ				
comments powered by Disqus
  • ม้าก้านกล้วย

    27 มิถุนายน 2545 08:33 น. - comment id 57873

    ความหมายช่างสูงส่งนัก ชื่นชม ด้วยใจ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน