รอยเท้านกพิราบ
ชาวหาดวาดกวี
นกพิราบไร้ปีก
หลีกฟ้ามาจรจาริกดิน
ถิ่นแรก...แทรกรอยอารย
ก้าวสองชะรอยเปรียบ
เย็นเยียบเหยียบฝั่งอาร์กติกา
ก้าวกล้า...ไม่ล้าแรง
ย่างสามข้ามสู่แดน
แร้นแค้นแสนล้านอดโซขอ
ทดท้อ...รอความหวัง
ลงเรือบรรทุกไฟ
หวั่นไหวในทะเลโทโส
โพล้เพล้...ขึ้นฝั่งมังค่า
เมืองห้าโอ่อ่างาม
เขตคามยามราตรีโหดเหิ้ยม
เจียมเท้า...เจ้าระวัง
พิราบลังเลจร
อาวรณ์ก่อนลาจากทุกถิ่น
ดินยังร้อน...เรืองภัย
ดินที่เจ็ดเพชรใหม่
หวั่นไหวเตรียมใจหวนเคหะ
อิสระ...ลิบใจ
พิราบเดินกลับฟ้า
ทิ้งพาราแผ่นดินคนด้อย
ทิ้งรอย...สันติภาพ