ฉันเองยังไม่รู้จุดหมายเลย ฉันเองเคยคิดว่ามีจุดหมาย ฉันเองเริ่มรู้ถึงความเดียวดาย ฉันเองหายใจไร้ค่ากับเวลา มองโลกกว้างขวางความจริง มันก็ยิ่งทำให้เราอยากค้นหา แต่ทุกครั้งยังต้องพบกับน้ำตา ต้องข้ามฟ้าข้ามแผ่นดินจนสิ้นใจ
18 กรกฎาคม 2544 07:25 น. - comment id 5584
ไอ้นิติ.........แก่เนี้ยะเหลือเกิน
21 กรกฎาคม 2544 04:49 น. - comment id 5871
ค่อย ๆ คิด แล้วคุณจะรู้ในทุก ๆ สิ่งที่คุณต้องการนะ
21 กรกฎาคม 2544 04:50 น. - comment id 5872
อ้อ...กลอนคุณเพราะดีนะ ชอบจังบทนี้นะ
26 กรกฎาคม 2544 01:04 น. - comment id 6454
พี่เทคเอาใจช่วยเสมอ ไม่มีใครยังมีพี่