ทำไมนะ ...... ฉันถึงได้ไม่ดีพออยู่เสมอ ทำไมนะ....... ฉันถึงทำให้เธอ ต้องผิดหวัง ทำไมนะ....... ฉันถึงทำให้เธอต้องเสียใจบ่อยจัง ทำไมนะ....... ฉันถึงได้ยัง พยายามเพื่อเธอ...... แต่แล้ว........ เธอก็ยังทนทุกข์ แต่แล้ว........ เธอก็ยังไขว่คว้าสุขจากหนหลัง แต่แล้ว........ เธอก็ทำรักสองของเราพัง แต่แล้ว........ เธอก็แค่นั่งร้องไห้แล้วคล้ายลืม ที่สุด............. เราก็ยังมีความแตกต่าง ที่สุด............. เราก็อ้างว้าง แตกต่างกันเสมอ ที่สุด............. เราก็กลับเห็นอดีตเป็นเพียงลมละเมอ ที่สุด............. เราก็ต่างเจอ.... เส้นทางของเรา
16 มิถุนายน 2545 08:03 น. - comment id 55838
ตกลงเจอแล้วเหรอคะ อิอิ
16 มิถุนายน 2545 09:13 น. - comment id 55843
โดนใจจี๊ดเลยจ้า..... ทำไมนะ..อย่าหาคำตอบเลย..นะ
16 มิถุนายน 2545 14:59 น. - comment id 55868
น๊านน..จิ..ค่ะ...เรนว่า.... อย่า....ค้นหา....คำถาม... อย่า....ค้นหา....คำตอบ... บางครั้ง....การที่...เรา..ม่ายรู้..รัยเลย... ....ก้อ...ทำให้.......โลก...คิด... ....ตามเรา......ม่ายมี....คำถาม..คำตอบ.. ... มี..แค่เรา... .................. .........แค่เรา....ก้อ....เปนสุข..(เรนแซวว).. ....จากคน...ที่แปลก...ให้กับ...คนแปลกๆๆ.. ......ยิ้มมๆๆ........(แบบ..กวนๆ)....
16 มิถุนายน 2545 18:49 น. - comment id 55896
..... อ่า.....นะ ยังดีที่...ต่างคน...ก็ต่างเจอเส้นทางของตัวเอง ก็....หวังว่าคงมีความสุขในเส้นทางที่เจอนะ .....
17 มิถุนายน 2545 22:46 น. - comment id 56112
สวัสดีคุณmonki ,คุณทะเลขวัญ,คุณเรนและคุณผีเสื้อปีกบางฯ ครับ ใยจึงต้อง........ อย่า....ค้นหา....คำถาม... ใยถึงห้าม........อย่า....ค้นหา....คำตอบ... ใยที่สุดแล้ว....... จึงเป็นได้แค่คำว่าชอบ ใยจึงต้องปลอบ ..... ด้วยคำว่าชอบแทนคำว่ารัก ......
18 มิถุนายน 2545 01:56 น. - comment id 56134
ฮั่นแน่ พี่ตื่น ค่ะ// สงสัย คิดถึง อดีตรักหวานแหว๋ว หรือค่ะ แต่งกลอน รัก อกหัก อีกแล้วนะคะ/เศร้าจัง ค่ะ ------------------------------------------------------------------- ใจละเมอ...............เพ้อถึงรักในวันเก่า เลยนั่งเศร้า...........ให้กับเค้า....ทำเหมือนเพ้อ แปลกที่หัวใจ..........ทำไมจึง ไม่ลืมเธอ แปลกจริงเออ.........หัวใจ ชอบจดจำ ----------------------------------------------------------------- ชอบจดจำแต่สิ่งที่ ทำให้ทุกข์ บ้างก็สุข..................กับวันเก่า....ช่างน่าขำ ลบภาพเธอ............. ไม่เคยออกจากความทรงจำ ต้องต้องช้ำ กับวันเก่า...........เฝ้า หลอนใจ ----------------------------------------------------------------- แปลกที่ไม่อาจลืมเธอได้..........นะที่รัก แต่ต้องหักใจให้ได้..................เลิกหวั่นไหว เพราะตั้งแต่วันนี้ ....................เป็นต้นไป ใจดวงนี้...............ต้องอยู่ได้ ด้วยตัวเอง ----------------------------------------------------------------- ปล. มาแต่งกลอนต่อให้นะคะ พี่ตื่น เห็นว่า อารมณ์เศร้า เลย แต่งกลอนเศร้า มาต่อให้ค่ะ//ไม่ได้มีอะไรมากค่ะ//แต่งไปตามอารมณ์กลอน ค่ะ 555555 เห้นพี่เศร้าเลยเศร้าด้วยคน ค่ะ
19 มิถุนายน 2545 17:47 น. - comment id 56421
สวัสดีครับคุณอังโกะ ผมไม่ได้เศร้าหรอกครับ ชีวิตมันก็เท่านี้เอง... เศร้าไปก็ไร้ประโยชน์ใช่ไหมครับ.... ฮึดๆๆๆ แต่ว่าก็ว่า ฝีมือกลอนของคุณอังโกะดีวันดีคืนนะครับ.... ปรบมือให้เลย ใจดวงนี้ คงอยู่ได้ ไม่ตายหรอก แม้ถูกหลอก หยอกเล่น เป็นเรื่องขำ เพราะถึงตาย หรือหายไป ใครจะจำ ใครที่ช้ำ ก็ทุกข์ไป ใครเหลียวแล จะหม่นหมอง เท่าไร ต้องใจหนัก แค่เพียงรัก โยนมันไป ไม่แยแส กายกับใจ มันเป็นไง อย่าไปแคร์ รู้สึกแย่ ก็ทำงาน ..... นานก็ลืม....
21 มิถุนายน 2545 01:53 น. - comment id 56804
รู้ยังหล่ะจ้ะว่าทำไม อืม......ทำไมๆๆๆๆๆ 555555555