ไม่อยากรักเธอเพราะแค่ไม่มีใคร ไม่อยากหลอกว่าเป็นคนของใจเพราะกลัวเธอห่าง ไม่อยากหวง...แล้วเอ่ยคำลวงลวงเพราะกลัวจนหนทาง มันเลยกลายเป็นที่ว่าง...ระหว่างทาง..ระหว่างเรา ก็แค่...ไม่อยากดูถูกน้ำใจ ไม่อยากให้เธอเป็นแค่ตัวอะไร...ที่ใช้บำบัดความเหงา ฉันอาจดูหวั่นไหวกับการถูกสะกิดใจแค่เพียงเบาๆ แต่เหตุผลมากมายก็ช่วยบัดเป่า...ช่วยบรรเทา...ให้เข้าใจ ฉันไม่อยากเจ็บ...เธอก็คงไม่อยาก แม้รู้ว่ามันยาก...ที่ต้องบอกตัวเองให้เข้มแข็งมากกับความอ่อนไหว แต่ฉันรู้...เมื่อกำลังใจสุดท้ายไม่หมดลง...และเธอยังคงไม่หมดใจ ฉันรู้ว่าฉันจะได้รับอะไร...กับสิ่งที่ฉันได้ลงใจไว้...กับกาลเวลา
15 มิถุนายน 2545 21:33 น. - comment id 55777
ยุติธรรมดีจัง เพราะมากด้วยจ้ะ
16 มิถุนายน 2545 16:29 น. - comment id 55885
รู้แล้วนะ รู้จริงหรือเปล่า ? ถ้ารู้จริง ก้อหมดลุ้นนะเด่ะ
17 มิถุนายน 2545 20:22 น. - comment id 56064
...เอาไว้ไปลุ้นเรื่องตัวเองละกันนะลมเหงา.... เอาแบบเข้าวินตอนเหลือลมหายใจเฮือกสุดท้ายเลยเอ๊า.... พนมมือสิ...ยายอุตส่าห์ให้พร.. อุ อุ อุ