อ่านบทกลอน พูดพร่ำ น้ำคำรัก แปลกใจนัก ว่ารักนี้ ดีตรงไหน.? มีร้องไห้ มีครวญคร่ำ มีช้ำใจ แล้วเอยใย ยังรักซึ้ง ติดตรึงตรา หรือความรัก นั้นมีค่า พาใจสุข จึงยอมทุกข์ ยอมเทียมแอก แลกหรรษา ยอมรับเอา การจองจำ และขื่อคา เปล่งวาจา เป็นทาสรัก..... ไม่หนักทรวง....
10 มิถุนายน 2545 19:07 น. - comment id 55009
ก็นี่ล่ะ อิทธิพลของความรัก..เฮ้อ
12 มิถุนายน 2545 23:07 น. - comment id 55513
รัก....เรนว่า...ม่ายต้องการ..เหตุผล.. รัก...เรนว่า...ม่ายต้องการ.. .....คำตอบ.... ค่ะ....เรนว่า.....แบบนั้น..จิงๆๆ... แปลก..ปล่าวค่ะ...พี่ตื่น..
12 มิถุนายน 2545 23:47 น. - comment id 55526
เห็นด้วย ค่ะ พี่ตื่น แต่งกลอนได้ ข้อคิดอีกแล้ว ครับท่าน
15 มิถุนายน 2545 01:48 น. - comment id 55645
ได้แต่แค่คิดถึง คิดถึงเธอ แต่มาแล้วก้อไม่เจอ เหมือนเดิมเลยเฮ้อ... ว่าละเศร้า ทำไมต้องคิดถึงแต่เธอนะเรา คิดแล้วเศร้า คิดแล้วเศร้า น่าไปนั่งดื่มเหล้า...เมากะจันทร์ เฮ้อ... หลงมา อิอิ
16 มิถุนายน 2545 15:55 น. - comment id 55880
ฮะ...ค่ะ....เรนก้อ.....หลงมา..... .....ยิ้ม.... หลงมา......แต่...มา... ....ม่ายหลง.....นะ.... .......กวน...ฮะ.....
17 มิถุนายน 2545 22:46 น. - comment id 56113
ฮิฮิ... หลงทางกันมาหลายคนเลย เดี๋ยวผมจะเรียกตำหนวดพาไปส่งที่บ้านนะคับ 5555