บรรจงจัดคัดอักษรเป็นกลอนเพราะ แสนเสนาะเหมาะเจาะเสียงสำเนียงหวาน อ่านกี่ครั้งก็ยังเพลินแม้เนิ่นนาน จากวันวานจวบวันนี้มิมีเลือน หนุ่มน้อยนั่งตั้งท่าคิดประดิษฐ์คำ ขีดเขียนซ้ำย้ำความหมายหาใครเหมือน สร้างบทกลอนสอนใจไม่แชเชือน นับปีเดือนเป็นเพื่อนเรายามเหงามา เขาคนนี้มีชื่อดังฟังดูแปลก ยินครั้งแรกแผกพวกพ้องจนจ้องหา นาม วฤก รีบตรองตรึกนึกไปมา จึงรู้ว่าอยู่วนา หมาป่า กวี
8 มิถุนายน 2545 08:34 น. - comment id 54616
คิดจะเขียนกลอนมาร่วมกระทู้ แต่..... ก็เขียนไม่ได้เพราะไม่สามารถหาคำที่เหมาะใจ ที่จะบรรยายความรู้สึกได้ว่า ...... ผมรู้สึกเป็นเกีรติและตื้นตันมาก ที่คุณนกตะวันเขียนกลอนให้เช่นนี้ ยินดีรู้จักเช่นกันครับ เรื่องดอกชงโค ..... สวยมากจริง ๆ ไม่แน่ใจว่าผมไปเอามาจากเวบ Tour Thai หรือ Blue planet เสียใจอยู่ว่า .... ไม่ได้บันทึกไว้ว่าใครเป็นคนถ่ายรูปนี้มา เวลาผ่านไปก็เลยลืม ..... จึงไม่อาจจะบอกใครได้ว่าภาพดอกไม้ที่สวยงามนี้เป็นของใคร .
8 มิถุนายน 2545 14:15 น. - comment id 54664
ดอกชงโคสีม่วงนี้ ทำให้นึกถึงบรรยากาศเก่าๆ สมัยเมื่อครั้งยังเป็นนิสิต เพราะรอบๆ เทวาลัย ซึ่งเป็นอาคารเก่าของคณะอักษรศาสตร์ จุฬาฯ มีต้นชงโคขึ้นอยู่รายรอบ จนกลายเป็นสัญลักษณ์ของคณะนี้ไปเสียแล้ว