สุดชีวัน ฉันรักเธอ ได้เท่านี้ สุดชีวี ของผู้ชาย ไร้ยศถา สุดหัวใจ ของคนไร้ ศักดินา สุดชีวา ชายสามัญ ชอบสัญจร อาจไม่ดี รูปไม่เลิศ ประเสริฐนัก ฉันก็จัก เป็นคนดี เหมือนครูสอน จงเพียรเถิด เชิดชู วิสัยจร ด้วยสองกร จะไต่เต้า ดาวดารา อันรูปลักษณ์ ของนอกกาย ฉันไม่มี ถึงจะมี ไม่ดีหรอก ชอกช้ำหนา ให้เธอได้ แค่ชีวิต แล้ววิญญาณ์ ถึงใครว่า ฉันไม่หล่อ ช่างหัวมัน ถ้าขาดเธอ ฉันไม่รู้ จะอยู่ไหน เหมือนขาดใจ จะอยู่ได้ อย่างไรฉัน ใจคงช้ำ ระกำชอก ทุกคืนวัน เธอก็รู้ ว่าใจฉัน มีเพียงเธอ