ยามเมื่อมิอาจข่มตาให้หลับได้
ปุถุซน
ยามเมื่อมิอาจข่มตาให้หลับได้
จงเงี่ยโสตสดับฟังเสียง
แห่งความเงียบสงัดยามรัตติกาล
เจ้าจะพบว่าดวงดาวบนฟากฟ้า
ล้านล้านดวงกำลังเจรจาพาทีกับเจ้า
หิ่งห้อยจะเริงรำอวดแสงสีสัน
จิ้งหรีดจักจั่นจะร่วมกันขับร้อง
ท่วงทำนองอันไพเราะประสานเซ็งแซ่
ลมจะพัดพากลิ่นหอมรัญจวนอันอบอุ่น
ของผู้เป็นที่รักของเจ้าจากแดนไกล
บุปผชาตินานาพันธ์เตรียมน้อมรับ
หยาดน้ำค้างหยาดแรก
ที่อาจร่วงโปรยลงมา
จากสรวงสวรรค์
ใบไม้สั่นไหวสะท้านตามกระแสลม
บางทีแรงบางทีเบาหวิวดูน่าประหลาด
~*~*~*~
แล้วเจ้าจงก้าวเดินออกไป
สู่ที่โล่งกว้างของโลกนี้
แล้วจงมองไปยังสุดปลายฟ้า
เจ้าจะเห็นความเหลื่อมล้ำกัน
ของสีมืดกับสีสว่างกำลังละเลงกันอยู่
ดวงดาวค่อยค่อยลาลับหายไป
ที่ละดวงสองดวง
แล้วฟ้าก็สาง
*