นั่งเหงา เหงาเพียงคนเดียว กับความเปล่าเปลี่ยวที่หง่อยเหงา อยู่กับตัวเองและความเศร้า กอดกับลม เบา เบาที่รอบกาย นั่งมองท้องฟ้าที่เปลี่ยนสี แสงสว่างที่เคยมีก็เหือดหาย ความมืดเริ่มเคลื่อนไหวอยู่รอบกาย แต่ไม่มีความหมายในสายตา นั่งมองดาวดวงน้อย น้อย ที่ล่องลอยบนท้องฟ้า ความมืดยิ่งทำให้เหว่หว้า ถึงแม้มีดาวมาอยู่เป็นเพื่อนก็ยังเหงา