เรื่อยเปื่อย

ฝันหวาน

เหมือนชีวิตไร้จุดยืน
เหมือนกำลังฝืนกับการทำบางสิ่ง
เหมือนหัวใจไร้หลักที่พักพิง
เหมือนทุกอย่างหยุดนิ่ง...ไม่มีที่ไป
การมีชีวิตอย่างไร้จุดหมาย
รู้สึกเหนือยหน่ายกับสิ่งรอบข้างที่ทำให้หวาดไหว
รู้สึกท้อแท้กับทุกเรื่องราวที่มันทำให้ทุกข์ใจ
รู้สึกว่าชีวิตหมดความหมาย......เหมือนกำลังตายทั้งเป็น
นั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยแล้วฟุ้งซ่าน
ชีวิตคนเราก็อยู่ได้ไม่นาน...แล้วทำไมจึงคิดแต่เรื่องทุกข์เข็ญ
ความรู้สึกท้อแท้เบื่อหน่าย...มีได้แต่ควรเก็บมันไว้นอกประเด็น
ใช้ชีวิตอย่างคนมีสติ...จงทำและสร้างแต่สิ่งดี..แม้ไม่มีใครเห็นก็ช่างมัน(เหอะ)				
comments powered by Disqus
  • ข้าวปล้อง

    26 พฤษภาคม 2545 15:58 น. - comment id 51803

    เราก็เบื่อ ๆๆๆ มากเลยกับตัวเองเนี่ย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน