ฉันเดินผ่านม่านน้ำตามาแสนนาน ไม่เคยมองเห็นเลยว่าพระจันทร์สวยงามแค่ไหน ไม่เคยรู้...ว่าบนฟ้ามีดาวอยู่มากมาย ไม่เคยพบความรักจริงใจ จากใครสักคน เหมือนดอกหญ้ากลางสายฝนหนาวเหน็บ อดทนอยู่กับหัวใจเจ็บ...และความสับสน ฉันแค่..ต้องการอุ่นไอ จากใครสักคน ในนาทีที่ใจแทบสิ้นไร้ความอดทน...เธอก็เข้ามา เป็นเหมือนไออุ่น จากดวงตะวัน โอบกอดคนร้าวราน ที่ใจอ่อนล้า พาฉันก้าวผ่าน..จากม่านแห่งน้ำตา ให้เห็นว่าโลกเบื้องหน้า สวยงามเพียงไร แต่เธอเป็นเพียงภาพฝันแสนหวาน เหมือนภาพพระจันทร์..บนผืนน้ำ..แผ่วใส ฉันได้เพียงแต่มอง...และสัมผัสด้วยหัวใจ ไม่อาจเอื้อมคว้าสิ่งใดใด..กลับมา เพราะเธอเป็นเจ้าของหัวใจของใครคนหนึ่ง หัวใจอีกดวงที่เธอยังคงลึกซึ้ง...ห่วงหา เธอรู้ใหม...การที่ต้องตัดใจจากลา จากความสุขที่หัวใจเคยไขว่คว้า...เจ็บปวดเท่าใด สิ่งที่เคยตามหามาชั่วชีวิตของฉัน อยู่เพียงเอื้อมมือคว้าเท่านั้น...แต่ต้องปล่อยให้มันลับหาย ได้แต่นิ่งงัน..และปล่อยให้ความรักนั้น ค่อยค่อยจากไป ความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับใจ...ยากเกินจะบอกเล่าให้ใคร..รับฟัง
23 พฤษภาคม 2545 20:26 น. - comment id 51353
เขียนเพราะอีกแล้ว.. (อืมม.. บอกครายม่ะด้ายเหมือนกันเลยยย) // เลิกทามงานๆๆ..กับบ้านก่อง.. -_-~
23 พฤษภาคม 2545 21:32 น. - comment id 51358
สดใสอย่างเจทท์..ก็มีเรื่องร้าวใจกะเค้าเหมือนกันนะเนี่ย....แต่เจทท์ถ่ายทอดได้ถึงความรู้สึกเลยล่ะ....มันเศร้ามาก...
23 พฤษภาคม 2545 21:53 น. - comment id 51367
อย่าปล่อยผ่านความรักเลยไป บ่อยครั้ง หัวใจจะไม่แข็งแรงอย่างที่คิด (ปอนด์คิดงั้นนะ) มันแค่เหลือเพียง ความเฉยชา
23 พฤษภาคม 2545 22:13 น. - comment id 51383
อะไรจะเศร้าซ้ำซากและซ้ำเติมกันเช่นนี้ หากเป็นเรื่องจริง นอกจากเกินจะบอกเล่าให้ใครฟังแล้ว น้ำตาก็คงไม่มีให้ไหลริน เศร้าเกินไปจริงๆ
23 พฤษภาคม 2545 22:18 น. - comment id 51386
กระซิบมาก็ได้จ๊ะ เข็มแข็งไว้นะ สักวันเราจะชนะใจ
23 พฤษภาคม 2545 22:23 น. - comment id 51390
ครับ เคยเป็นบ่อยบ่อยแบบนี้ เข้าใจครับ
23 พฤษภาคม 2545 23:27 น. - comment id 51417
เล่ อาจจะไม่สามารถเข้าใจความรู้สีกของเจทท์ได้ทั้งหมด แต่อย่างน้อยเล่ก็เข้าใจว่าตอนนี้เจทท์รู้สึกอย่างไร และถึงแม้ว่าเล่อาจไม่ใช่คนที่เจทท์สามารถบอกเล่าเรื่องราวให้รับรู้ได้ แต่อยากให้เจทท์จำไว้เสมอว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเจทท์ยังมีเพื่อนที่ชื่อเล่คนนี้อยู่ข้าง ๆ เสมอ คอยเฝ้าดู และเป็นกำลังใจให้ตลอดเวลา เมื่อใดก็ตามที่เจทท์อยากร้องไห้ เล่จะร้องไห้เป็นเพื่อน * ถ้าเพื่อนต้องการ เราจะมา * รักเพื่อนเสมอ
24 พฤษภาคม 2545 07:03 น. - comment id 51455
ตรงจายยย.... ถูก....ที่จายยย... อยากบอก.....อย่างนี้บ้าง..... แต่....เขียน.....ไม่ได้.... มันคือ.....ลึกๆๆ....ที่ตรงจัยนะ..
24 พฤษภาคม 2545 08:53 น. - comment id 51464
ถ่ายทอดอารมณืได้สวยงาม ลึกซึ้งอีกแล้วนะเจทท์ อ่านทีไรก็ทำให้นึกถึงเรื่องราวเก่า ๆ ของตัวเองทุกทีเหมือนกัน ยังเป็นกำลังใจให้เสมอนะเจทท์ ..สู้เค้า ^__^
24 พฤษภาคม 2545 11:12 น. - comment id 51483
เข้าใจคิดดีค่ะ ถ่ายทอดอารมณ์ได้ดี สุนทรีย์จังค่ะ
24 พฤษภาคม 2545 11:14 น. - comment id 51486
พี่เจทท์......ซึ้งมากเลยค่ะ...หลินเอาใจช่วยนะคะสู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
24 พฤษภาคม 2545 11:38 น. - comment id 51508
อ่านแล้วรู้สึกเศร้าๆ ไปด้วยนะคะมันโดนใจ เป็นบทกลอนที่ถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกออกมาได้ดีจริงๆค่ะ ทำให้คนอ่านคล้อยตามเลยนะคะเนี่ย....เศร้าเจงๆๆ...ปายแอบร้องไห้ก่องดีก่า...........
24 พฤษภาคม 2545 13:23 น. - comment id 51525
บางทีการรักไม่ได้ก็เจ็บปวดกว่าการที่เค้าไม่รักเนาะ T_T จริงๆนะ
24 พฤษภาคม 2545 14:52 น. - comment id 51535
พี่เจทท์ เศร้าจังเลยค่ะ เข้มแข็งไว้นะค่ะ น้องสาวคนนี้เปงกำลังใจให้นะค่ะ
25 พฤษภาคม 2545 19:15 น. - comment id 51671
เข้มแข็งนะจ๊ะ แล้วสักวันหนึ่งเราจะเจอคนที่เกิดมาเพื่อเป็นของเราจริง..จริง
28 พฤษภาคม 2545 23:23 น. - comment id 52201
..... แล้วก้อจะดีขึ้นนะครับ