สาวงามเมืองพิจิตร
นกตะวัน
ขึ้นเหนือไปไม่ไกลเท่าใดนัก
ฉันประจักษ์นามเป็นนิจพิจิตรนี้
เมืองก่อนเก่าของเราเขาว่ามี
สาวสวยที่งดงามอร่ามเรือง
สวยล้ำค่าพาใครเที่ยวใฝ่ฝัน
แทบทุกวันประชาชนคนลือเลื่อง
เป็นสูกสาวคนน้องของเจ้าเมือง
ผิวรองเรืองหน้าผ่องดั่งทองทา
ครั้นอยู่มาวันหนึ่งหล่อนพึ่งรู้
เพราะจู่จู่พ่อเรียกไปให้เข้าหา
บอกให้หล่อนเพื่อนซี้พี่กัลยา
อยู่ที่ท่าเข้าพิธีพลีเพื่อเมือง
แต่เกิดเหตุอาเพศภัยพิบัติ
สายน้ำซัดกลืนหล่อนหายกลายเป็นเรื่อง
เพราะจระเข้ว่ายเร่มาพาลงเมือง
ถ้ำลือเลื่องใต้น้ำนั้นชาละวันครอง
ฝ่ายเจ้าเมืองเคืองมากยากหยั่งรู้
ใยจู่จู่จระเข้มาพาหม่นหมอง
จึงประกาศผู้คนให้ใส่ใจมอง
ตามหาน้องตะเภาทองผ่องแผ่วตา
มาสักพักมีชายหนุ่มลุ่มหลงนัก
ชอบทายทักจระเข้เที่ยวเร่หา
ชื่อไกรทองดำลงไปใต้ธารา
ตามเข่นฆ่ากุมภาชาละวัน
แล้วพาน้องตะเภาทองงามผ่องแผ้ว
ขึ้นน้ำแล้วพาเดินกลับไปรับขวัญ
เพราะเจ้าเมืองจัดงานใหญ่ให้สำคัญ
เตรียมรับขวัญลูกสาวนั้นด้วยไกรทอง