อยากแอ่วเหนืออีกสักครั้ง
นกตะวัน
ได้แอ่วเหนือเมื่อคราวลมหนาวครวญ
ใจอยากหวนทวนคืนฟื้นความหลัง
อยากขึ้นดอยคอยตะวันนั้นอีกครั้ง
อยากไปนั่งฝั่งแม่ปิงแอบอิงกัน
จนหนาวนั้นพลันจากลาไม่มาแล้ว
ลมพัดแผ่วแห่งเมษามาใจหวั่น
กลัวเธอเปลี่ยนเวียนไปจนไกลกัน
กลัวตัวฉันนั้นไร้เธอต้องเพ้อครวญ
ไม่อยากดูหมู่ดารากลางฟ้ากว้าง
อย่างอ้างว้างอยู่บนดอยคอยเธอหวน
ไม่อยากเห็นน้ำใสเย็นไหลแปรปรวน
แม้อยากหวนคืนห้วยแก้วเคยแอ่วกัน
รอฉันหน่อยคอยฉันไปได้ไหมหนอ
ฉันอยากขอให้เธอรออย่าเหหัน
ในไม่ช้าจะแอ่วเหนืออีกสักวัน
เธอกับฉันจะพบกันฉันเฝ้ารอ