ลิง กับม้า
ม้าก้านกล้วย
เมืองวิมานยอดพฤกษาวนาสูง
เมืองของฝูงกบิลถิ่นอาศัย
เมืองระรื่นครื้นเครงบรรเลงไล่
เมืองวิไลเหล่าวานรผ่อนพำนัก
แต่ลิงน้อยแรกรุ่นเฝ้าครุ่นคิด
เพราะดวงจิตฝักใฝ่ใคร่ตวงตัก
อยากเที่ยวท่องดั้นด้นค้นหารัก
โลกที่กว้างเกินกันกักกับกิ่งกาง
ผองลิงห้ามไม่ได้รั้งไม่อยู่
เพราะอยากรู้สุขโศกในโลกกว้าง
ลงจากคบคาไพรกิ่งไพรพราง
ลงเดินทางเร่จรบนดอนดิน
รอบข้างแปลกตาไปไม่เคยเห็น
ธารใสเย็นแทรกประสานผ่านแก่งหิน
มีดอกไม้ดารดาษกลาดเกลื่อนถิ่น
มีหลากกลิ่นล้วนหอมหวานละลานรมย์
เลยลืมบ้านเกิดเก่าที่เจ้าเกิด
เพราะเจ้าเพลินเพลินไพรวิไลร่ม
ลืมความรักลิงพวกเดียวที่เกลียวกลม
ลืมเพราะหลงทัศนาพาพึงใจ
พเนจรมาไกลถึงชายป่า
เบื้องหน้าคือทุ่งกว้างช่างแปลกใหม่
ตัวกำยำล่ำพีนี่อะไร
ร่างสูงใหญ่ ใหญ่สง่า น่าชื่นชู
(ม้าก้านกล้วย)