๏ ครบหกรอบ ปีนี้ แล้วนี่เรา อยู่จนเขา เรียกว่า "ตา" แล้วนี่ ผมจากเทา เป็นขาว แซมเต็มที อยู่มาถึง วันนี้ ย่อมดีใจ ๏ บางคนอยู่ อยู่มา ลาไปก่อน ความแน่นอน ชีวี มีที่ไหน บางคนเป็น แค่ "น้า" ลาจากไป เราเห็นได้ พลัดพราก จากทุกยาม ๏ สิ่งทุกอย่าง มีเกิด ย่อมมีดับ ต้องยอมรับ ให้ได้ ไม่ต้องขาม ไม่มีสิ่ง เที่ยงแท้ แม้ความงาม นอกจากความ ดีตอบ มอบแก่กัน ๏ ต่อแต่นี้ ชีวิต หยุดคิดไกล คิดแค่ไป ก็ทุกข์ ไม่สุขสันต์ ทำตนเป็น ประโยชน ให้แก่กัน อย่ายึดมั่น สิ่งใด ไม่จำเป็น ๚๛ 'อรรธนิศา'
อรรธนิศา 7 ม.ค. 2563 15:20 น. - ID 150188 
1639
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
