อดทน เดี๋ยวฝนก็หยุด

อ.วรศิลป์

ร่มกาง เดินกลางฝน
ข้างกายตน ไร้คนข้าง
ฝนพรม เอาร่มกาง
ก้าวเดินย่าง ทางยาวไกล

ละออง ฝนหล่นมา
เปียกกายา ผ้าที่ใส่
เหน็บหนาว ปวดร้าวกาย
แต่หัวใจ ใช่อ่อนแอ

ร่มกาง เดินกลางฝน
บอกใจตน อย่าท้อแท้
เปียกกาย อย่าไปแคร์
จิตแน่วแน่....แค่นั้นพอ

(24.7.61)
				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน