ย้ำว่ามันเป็นความลับ จึงกำชับบอกใครไม่ได้ วันนี้ที่บอกเกลอไป ก็เพราะไว้ใจในเกลอ รู้แล้วรับปากฉันนะ ว่าจะไม่พลาดพลั้งเผลอ เรื่องนี้ความลับนะเออ คนรู้กันเกร่อจะเสียหาย ผ่านไปไม่ทันข้ามวัน ความลับนั้นพลันขยาย เหมือนฝักนุ่นแตกกระจาย ซ้ำเพี้ยนมากมายก่ายกอง อนิจจัง อนิจจา ความลับ กำชับว่าอย่าป่าวร้อง รู้กันเธอฉันเพียงสอง ครั้นพอหลายสอง...จึงก้องเมือง