ไม่คิด

๑ ทำไมจิตใจมหาประชาชน หลงสับสนคับแค้นทุกข์แน่นไฉน ชีวิตยังผิดถูกมิปลูกใย แตกต่างปล่อยวางใจให้ศรัทธา ๑ คือทาสอำนาจกานเมืองผ่านเปลี่ยน มากบทเรียนกดขี่เห็นมิกล้า ประชาธิปไตยใต้เปลือกตา เล่นเกมสามานย์ป่าเถื่อนเหมือนพิไร ๑ สืบกาลสานเสรีแห่งชีวิต เรื่องถูกผิดคิดดีทำดีได้ ประวัติศาสตร์บาดเห็นสิ่งเป็นไป บ้าอำนาจบาตรใหญ่ไร้ครรลอง ๑ ทำลายทุกสิ่งกล้ำกรายอำนาจ คลั่งประกาศอาชญากรรมสยอง มนุษยชาติหยาดเลือดนอง สำเหนียกเสียงเรียกร้องกองฟอนใด ๑ จารสมัยไม่มีใดที่สุด มีเริ่มยุติสะดุดดีชั่วมิใช่ ความเปลี่ยนแปลงแรงกรรมจดจำนัย เรียนรู้ไตรลักษณ์ธรรมสัมพุทธา ๑ อธรรมถืออำนาจพินาศชัด สืบประวัติศาสตร์สัจจธรรมปะหน้า สิทธิ์การเมืองวางเขื่องอำนาจต่ำช้า ชะตาสุดอนาถสิ้นชาติตระกูล

๑ อำนาจพิลาสบารมีสมัย ดียิ่งใหญ่อิงดินฟ้าสิ้นสูญ จริงสถิตนิจกาลรานอาดูร การเมืองเลิศเทิดทูนดุลยธรรม ๑ ชีวิตคนผิดถูกพึงปลุกสร้าง บ้านเมืองอย่างไรยืนมิฝืนกล้ำ สิทธิ์ประชาธิปไตยใช่เล่นคำ การเมืองธรรมเปลืองใจฤาไม่คิด ๑ ตราบอัตตาอำมหิตผิดมนุษย์ มืดมนฉุดตนถลำอำนาจผิด ยื้อแย่งแข่งร้ายบีฑาชีวิต นัยผิดถูกปลิดปลงประจงทราม ๑ มีไม่มีสิทธิ์ดีชั่วน่าหัวเราะ ธรรมบางเปราะทางใดไม่เกรงขาม ประชาธิปไตยไหนจะงาม ยิ่งไล่ตามความจริงยิ่งคว้าลม ๑ ประชาธิปไตยไหนตายซาก เห็นกากสำรากถ่อยเถื่อนถอยก้ม กดขี่หมายหัวขึ้นป้ายชื่นชม ชีวิตไทยติดหล่มลมกานเมือง ๑ ถามใจตนไขปัญหาอะไรแน่ แตกต่างแต่อ้างผิดถูกบิดเรื่อง ปากอย่างทำอย่างเอาดีเปล่าเปลือง ลุอำนาจชาติลือเลื่องประเทืองร้าย

.........