ไม่แปลกฝน

plaing_piu

                                                                                                                 

 

๑ น้ำค้างดึกพร่างไหวใครว้าเหว่             คำนึงเล่ห์เวลาสุขทุุกข์หวานขม

ปณิธานวิบัติอสัตย์ระงม                       การเมืองวางเขื่องล่มเพาะปมใด

๑ ทางแฝงร้ายกาลเทศะสั้น                   ความผูกพันซุกหลงละสงสัย

ทวิคติธรรมชี้นำใด                              ยากสดับรับรู้นัยใจพุทธิ

๑ กี่ขวบปีรวบรัดอสัตย์ข่ม                    อำนาจจมคมอาฆาตบาดสติ

ดีชั่วตัวตนเติมใช่เริ่มริ                          ไทยร้าวปริพินาศวิวาทกรรม

๑ เหยื่อสังวาสประชาธิปไตยดาด            ตื่นสิทธิเสรีราดระดมพร่ำ

รอบตัวดีชั่วจุดยุติธรรม                         อ้างมาตรฐานกำหนดทำร้าย

๑ เห็นแต่ผู้แพ้หน่ายยอมพ่ายพับ            การเมืองไหนสดับรับลูกง่าย

หน้าเนื้อใจเสือปล้นกลเม็ดพราย             กล้าชั่วขายชาติเล่นลิ้นเป็นไร

๑ ทุกข์ปากท้องร้องสุมรุมแถบิด             ความสามารถน้อยนิดยากปิดได้

เสียงข้างมากอ้างทวนสิ่งป่วนใน              ผิดอะไรประชาธิปไตยกู

๑ กี่ล้านคนค้านไหนไม่รู้สึก                   มโนธรรมสำนึกคดไร้อดสู

ขี่หลังเสือเพื่อใครปากไพล่ชู                  ความจริงรู้ชิงหนีบัตรพลีกรรม

๑ ไม่แปลกฝนแทรกพฤกษภาร้อน         จบบทตอนคดยิ่งประวิงระส่ำ

วันชื่นคืนสุขคนคอยฝนธรรม                สรรพสำเนียงพ้องพี่น้องไทย

๑ ต้นปลายดีร้ายชีวิตที่สุด                    สิ่งสมมุติจิตพุทธะรู้ละไหว

การเมืองเปลื้องตัวตนเห็นตนใน              ปลูกประชาธิปไตยใจพุทธิ

๑ เก็บอดีตกรีดใจไทยเลวร้าย                 เท็จจริงยิ่งเปลี่ยวดายคลายสติ

เรียนรู้ตนชูธรรมสมาธิ                         งามปัญญาปฎิบัติวินัย

๑ บทเรียนก่อนเขียนบิดชาติผิดหลง       เจตจำนงตรงคดกำหนดใหม่

การเมืองใช่เรื่องบ้ามารยาใด         ประชาธิปไตยไทยเจ็บจำ                                      

 

                                                ........

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน