มิอาจฝันก้าวถึงซึ่งฟากฟ้าเพียงจดจำเวลา ณ ผืนดินมือกับมือใจกับใจได้ยลยินความห่วงหาความถวิลความอาทรสุดสายตาฟ้ากว้างทางคงไกลกับกรุ่นกลิ่นดินใกล้ได้อุ่นร้อนความเยือกเย็นเหน็บหนาวหรือร้าวรอนดินสะท้อนความจริงยิ่งกว่าดาวเวิ้งฟ้ากว้างห่างไกลเกินไขว่คว้าคงเหน็ดเหนื่อยอ่อนล้าสุดสอยสาวขอซบดินกลิ่นน้ำค้างที่พร่างพราวยามเจ็บร้างขอดินรองร่องน้ำตาดาวกับดินแสนห่างอย่างสองเราแต่ความเหงาเหนี่ยวรั้งทั้งดินฟ้าความผูกพันคิดถึงฉุดดึงมาโน้มเหนี่ยวฟ้าเคียงอยู่คู่ผืนดิน.
บพิตร 30 มิ.ย. 2559 14:28 น. - ID 149508 
2425
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
