ปราสาททราย บนชายหาด คลื่นซัดสาด ปราสาทหาย กลับคืน สู่ผืนทราย เนิ่นนานไป ไร้ร่องรอย ดอกไม้ ที่เบ่งบาน ไม่กี่วัน พลันร่วงผล็อย ตระหนักหนอ เวลาน้อย อย่ามัวคอย รอเวลา ทำได้ จงทำเถิด สิ่งประเสริฐ อันล้ำค่า ความรัก ความเมตตา มัวรอท่า ทำไมกัน แบ่ง่ปัน สิ่งดีดี แก่น้องพี่ เพื่อสร้างสรรค์ เพียงรอยยิ้ม ที่ให้กัน โลกเราพลัน น่าอยู่เอย
อ.วรศิลป์ 22 มี.ค. 2559 17:07 น. - ID 149484 
1870
0
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
