ลมหวน

เพชรพรรณราย

สายลมพลิ้วปลิวพัดสะบัดโบก

เสียงกระโชกโกรกกร้าวสุดหนาวหนอ

กระทบกายในสายคลื่นคืนเคล้าคลอ

หวั่นไหวก่อพอลมโชยโปรยดอกใบ

 

ลมพัดผ่านกาลที่เปลี่ยนดังเทียนมอด

ค่อยเคาะขอดออดแอดอ่อนคอนโยกไหว

ก่อนจะหายสลายลงค่อยปลงใจ

สิ้นแรงไหวไร้กำลังแล้วสั่งลา

 

วันและคืนขื่นขมระทมหมอง

เฝ้าร่ำร้องฟ้องเรียกเพรียกพร่ำหา

โอ้สายลมโชยชมจากพรากอุรา

โปรดคืนมาหาคนคอยน้อยใจจริง

 

วันเวลาพาผันผ่านกาลสุดฝืน

กระแสคลื่นคืนสะบัดพัดทุกสิ่ง

สายลมหวนทวนกลับมาน่าแอบอิง

ไกวไหวติงทุกกิ่งก้านสำราญลม

 

ลมคิดถึงรำพึงหวนทวนใจกลับ

หลายวันลับนับปีเดือนเหมือนติดหล่ม

เพื่อนนักกลอนตอนนี้ที่นิยม

ยังสั่งสมคมกลอนไหมให้ถามที

 

ขอฝากถ้อยร้อยอักษรกลอนคิดถึง

เฝ้ารำพึงถึงเพื่อนผองเป็นน้องพี่

บ้านกลอนไทยได้กลับหวนทวนมานี้

สบายมีมีสุขไหมในบ้านกลอน

 

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน