เมฆหม่นคนฝันและฉันคอย

ก้าวที่...กล้า

เพราะเหตุใด
ฉันจึงเศร้าสุดใจตามสายฝน
หรือลิขิตชักพาฟ้าเบื้องบน
ให้เมฆหม่นคนหมองนองน้ำตา
เพราะเหตุใด
จึงอุ่นในคิดถึงคะนึงหา
หรือลิขิตรอยคำชักนำพา
ให้คุณค่าคนฝันวันเรียงร้อย
เพราะเหตุใด
ที่หัวใจฉันเต้นอย่างค่อยค่อย
ที่หัวใจอึงอลทีละน้อย
ที่หัวใจบ่อยบ่อยคอยรำพัน
เพราะเหตุใด
ฉันจึงเศร้าสุดใจและไหวหวั่น
พรหมลิขิต ชะตา หรือฟ้านั้น
ให้เมฆหม่นคนฝันและฉันคอย
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน