เพราะเหตุใดฉันจึงเศร้าสุดใจตามสายฝนหรือลิขิตชักพาฟ้าเบื้องบนให้เมฆหม่นคนหมองนองน้ำตาเพราะเหตุใดจึงอุ่นในคิดถึงคะนึงหาหรือลิขิตรอยคำชักนำพาให้คุณค่าคนฝันวันเรียงร้อยเพราะเหตุใดที่หัวใจฉันเต้นอย่างค่อยค่อยที่หัวใจอึงอลทีละน้อยที่หัวใจบ่อยบ่อยคอยรำพันเพราะเหตุใดฉันจึงเศร้าสุดใจและไหวหวั่นพรหมลิขิต ชะตา หรือฟ้านั้นให้เมฆหม่นคนฝันและฉันคอย