เมื่อรักร้ายหน่ายร้าวหนาวทรวงลึกเสียวรู้สึกเจ็บยอกดุจตอกลิ่ม
ทุรนร้อนอ่อนระอาน้ำตาปริ่ม
แม้ฝืนยิ้มแววเศร้าเป็นเงาแซม
เหมือนนกเหงาจับเจ่าบนกิ่งไม้
น้ำตาไหลซึมซาบอาบพวงแก้ม
เคยเบ่งบานปานผลิมะลิแย้ม
ต้องทุกข์แกมโศกสลดหมดอาลัย
ยามฝนพรำซ้ำหม่นทนขมขื่น
อยากผันผ่านวันคืนที่หวั่นไหว
ฟ้าหลังฝนจะลิขิตชีวิตใหม่
ลืมรักเก่าตัดใจชั่วกัปกัลป์
คงลืมเลือนเพื่อนใจใครคนหนึ่ง
ซึ่งซาบซึ้งไมตรีมีความฝัน
ไม่คิดร้ายล่อลวงติดบ่วงทัณฑ์
เลิกจาบัลย์ถ้าหันมาพบฟ้างาม
นั่งเรือสองชั้นจากท่าน้ำเกาะเกร็ดไปท่องเที่ยวทัศนาจรกับคนหลายสิบ วังบางปะอิน อยุทธยาเมืองโบราณ ฯลฯสองฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา ตอนออกจากท่าผ่านเห็นเจดีย์เอียงริมน้ำ คิดถึงคุณแมงกุดจี่ เธอเป็นครูรบกับเด็กอยู่ที่นี่ กลับมาถึงบ้านที่อยู่สูงถึงสิบสองชั้นเปิดกลอนใหม่ ๆของเธออ่านดู ร้าย - ร้าว, สิ้นทาง
อารมณ์กลอนเศร้าเหลือเกิน ก็เลยแต่งเป็นกลอนนี้ออกมาปลอบเธอ
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ 21 ก.ค. 2557 18:40 น. - ID 148898 
2924
2
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
