นอนไม่หลับหงุดหงิดเพราะคิดถึง
ใครคนหนึ่งหนักหน่วงด้วยห่วงหา
แม้ตาหลับกลับคล้ายเห็นสายตา
ยังมองมายิ้มยิ้ม...ริมที่นอน
ความคิดถึงตรึงจิตคิดสงสัย
ยามเราอยู่ห่างไกล...ใครนอนก่อน
หรือว่าเขายังเพียรนั่งเขียนกลอน
เพื่อออดอ้อนวอนเว้าแม่สาวใด
พยายามห้ามจิตมิคิดมาก
แต่ก็ยากจะห้ามความหวั่นไหว
กังวลจังยังมิหลับบังคับไย
นอนพลิกมาพลิกไป...ใจกังวล
ตาอยากหลับอย่างไรใจมิหลับ
พลิกกระส่ายกระสับกลับหลายหน
จันทร์ในตาฟ้าในใจ...ไยมืดมน
อาจจะต้องอดทนไปจนเช้า
หยิบโทรศัพท์มาอ่านกลอนตอนตีสาม
กลอนมีนาม "สินไซ" ย้อนวัยเก่า
อ่านจบจะนอนต่อก็เหมือนเมา
พอลางลางเลาเลา .."เขาทำอะไร"
เมื่อมิหลับก็เบื่อ...เหนือบังคับ
หยิบโทรศัพท์มานอนอ่านกลอนใหม่
กลอนที่อยู่ในมือชื่อ "สินไซ"
อ่านจบไปดูเวลาตีห้าแล้ว
"ภาพคุณยายเล่านิทานให้หลานฟัง
ย้อนมาอยู่ในภวังค์ ยังชัด แจ๋ว
มียักษ์ ลักผู้หญิง ยิ่งเหมือนแนว
ที่เคยนั่งตาแป๋ว....แล้วไงยาย ? "
(แล้วไงยาย ยายจ๋าเล่าต่อค่ะ)
999
2
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
